Skjöldur - 12.10.1923, Blaðsíða 3

SKJOLDUR
maður og nougur t stjórnmájum.
Við næstu kosningar, árió 1916
vann hann enn glæs iegan sigu.
á Sveini Jóassyni trésmíðomeist
?ra og lýsir það nýrri hlið á
hæfileikum hans, enda er það í
mál n.anna, að honum hafi manna |
best tekist að smiða utan um
fjárhag ba jarins.
Árið 191' tóö veldissól Karis
sem hæst o ?/arð hann þá sjálf-
kjörinn þingmaður fyrir Vest-
mannaeyjakaupstað Baðaði hann
þá í rósum eða öllu heldur í
káli því þa var itonum einum
þakkað, að hér var hægt að rækta
kálgarða Forsjónin var ekki
einu smni nei'nd a nafn. En kál-
ið og Karísdýrö virnaði. Mun
þaö þar haia annast, u.ð með-
lætið v-arð honum að fotakefli,
alveg eins og hið íyr-ta fall hatði
r rðíð honutn síðar til s gurs.
Vanþakklæti ma.manna náði h?-,.
marki sinu. Enginn þakkaði
honum meðferð han á höfninni
nema Monberg enginn með-
ferð hans á sýslubó .as tfninu
nema mýsnar sem átu það; eng-
inn meðferð ‘ ans á fjárhug bæj-
arins nema Jón Kri tgeirsson;
enginn afskiftl hans at lóðamal-
inu nema þe r sárfau, sem gátu
selt lóð'rnar nógu dýrt enginn
afskifti hans af bygg.ngarmálinu
nema 2 eða 3 kaupntenn, sem
gátu elt mikið meira byggingar-
efn' vegna þess. sve óhaganlega
var bygt. Jaínvel Guöiaugur
Hansson þakkaði honum ekkt af-
skifti hans af hafnarverkfallinu.
Stóð svo til a’sloka 1922. Mótti þá
sjá, að hann hafði óspart orðið að
bita frá sér Kom þa til orða, að
Læknafélag Islands sendi hingaö
tannlæknir. Mun þa* hafa hugs-
að að margt þyrfii að tyggja og
mörgu að kyngja hér i Eyjum
áður lyki.
þá raun upp tnerkisár. Nýjar
hala'stjörnur sáust á þeim póli-
tíska himni Eyjanna og fóru svo
geyst, að mörgum stóð stuggur
af. þá var ekki drukkiö spán-
arvín, heldur hafðar kaffiveislur
Yljaði kaffið mönnum svo um
hjartarætur, að þar tökust kær-
leikar er kuldi hafði ri t áður.
Var þá góðra bræðslmnanna þörf,
því a!ls Konar bræðingar foru þá
fram og stendur svo enn.
þetta ár var erfiðleikaá'. Fjör-
ar ræður þurfti Karl Einarsson
að halda á Alþibgi um nauðsyn
þess að hækka laun Landsbanka-
stjóranna, upp í 24000 kr. á
ári, áður en þingheitmtr sat n-
færðist. Aftur á móti var þing ð
fúst til að drepa fjárveltingu til
bátabryggju t Vestmannaeyjum og
viðgerðar á þór eftir eína ræðu,
þá áraði svo illa á Ausrljörðum
og Suðurlandi, að svei festistim-
ann varð að stytta, svo héruð
þessi gætu velt talsverðu af þurfn-
lingabyrði sinni yfir á Vestmanna-
eyjar. Er að því sparnaður, því
fyrir aldamót sendu sveitir þess-
ar fátækt fólk til Ameriku tjl að
losna við það, en i'ar^jalciið til
Vestmannaeyja er mikið lægra
Var þetta og afráðið afumhyggju
fyrir álþýðu manna i Eyjutn uti..
Verður henni nú veitt nógju mik-
ið atvinnuleysi með of mikflli
fjölgún verkafólks svo að í fram-
tíðinni fær hún nógan tíma til að
leggja stund a stjórnmál. þá sá
og þingheiinur — og þar méð
Þorskaneíin
sem eg sel, eru öll unnt'n í Laugarnesspítalanum, og þannig
unniti af fólki, sem ekki gæti aflað sér vinnu á annan hátt.
Einnig læt ég vinna þar míkið af öngultaum. Með því
að kaupa ÞORSKAET hjá mér styðja menn gott málefni.
Og net unnin af þessu fólki hafa reinst aflsæl.
S' 3 3°^nsen
NY YEESLUN
Næstkomandi fimtudag opnum við verslun í Víðidal (húsi Sigur-
jóns Jónssonar.) þar verða á boðstólum ýmsar nauðsynjavörur
svo sem: matvörur, vefnaðarvörum o. m. fl.
Vörur okkar eru keyptar með hagkvæmum skilyrðum, og seljast
því mjög ódýrt,
Hjálnrnr Eiríksson & Co.
Ut^erðarmenn - Sjómenn
Festið ekki kaup á veiðarfærum án þess að tala við mig um verð
á línum, netum, önglum o. sv.frv. Vegna minna ágætu sambanda
get ég áreiðanlega boðið yður ha?,kvæmari haup en aðrir.
G- J- JOHNSEN
UTSALA
sfertdur yfir og má t. b. be«da mönnum á sérstök
kjarakaup, þar á meðal fatraðar-og
áinavörum og skófatnaði.
Milliskyrtur 5,00 — Verkamannablúsur 9,50 — Hattar 4,50 —
Teipuhúfur 2,90 — Kvensokkar 1,50 — Tvisttau 1,50 mtr. —
Zephyr 2,00 — Manchetskyrtudúkar 1,90 J— Prjónagarn 6,50 —
Fataefni 44,00 stk. — Regnkáputau 3,90 - Skór 6,00 — Kven-
súgvjel 16,00 — Karlmannastigvjel 19,00, o. m. fl. o. m. fl.
Einnig mjög vönduð kvenstígvjel á kr. 25,00.
Georg Gíslaso i
Karl — nauðsyn til þess að láta
sjávarútvcginn ekki hafa of góð
vaxtakjör, til þess að hann eyddi
síður fé í óþarfa. Margt fleira var
vel gert og viturlegt á þvi þingi.
Um framboð fógetans Karls er
það að segja, að með því mæla
15 manns. Má þar telja hægri
hönd hans Svein Scheving, og
hina höndina — þá með óæðra
naiöiuu — Jón Kristgeirsson.
Ennfremur Jóhann fyrv. formann
Norrænu, konu hans og heimil-
iS;ólk. Hafa þeir Jóhann fyrr
get t hvor öðrum smágreiða Sagt
er og, að 3 góðir og gamlir borg-
arar hér hafi skrifað undir frem-
ur af trygð en fylgi, ekki vfljað
neita honum í s'Öasta sinni Hin-
ir er sagt að skifti litlu. — Karli
Einar syni hefir verið veitt meira
pláss í grein þessari en hinum
frambjóðendunum, af því svo er
til ætlast, að hún verði nokkurs-
konar pólitísk eftirmæli honum
,;til handa.
þá kemur röðin að Ólafi Frið-
, rikssyni. Hann hefir — eins og
Alþýðublaðið sagði hér á dög-
unum — talað og skrifað meira
en nokkur annar Islendingur sið-
astliöin 8 ár. þetta er einhver
besta lýsingin, sem hægt er að
gefa af manninum, en minnir dá-
lítið óþægilega á gamla máltækið:
Orð, orð, innantóm orð. Ólafur
er sérfróður í öllu, sem lýtur að
bankamálum, steinoliu, mótor-
bátaútgerð og brauðgerð. Er bú-
ist við að hann verði brátt sæmdur
hengingarólarorðunni rússnesku
fyrir forgöngu sína í slíkum fyr-
irtækjum. Fyrir nokkurum ár-
um sýndí hann líka framúrskar-
andi þekkingu í heilbrigðismál-
um. Tók hann þar fram bæði
prófessornum í þeim fræðum við
háskólann og landlækni og sér-
staklega báðum augnlæknunum.
Ætlaöi hann þá að auðga íslensk-
ar lækningabækur með nýjum ó-
læknandi rússneskum augnsjúk-
dómum, en vanþakklát yfirvöld
hindruðu það. þar áður var það,
i að hann ætlaði að éta Thor Jen-
sen með húð og hári, fyrir það
að Thor gaf 10—12 þús. kr í
jólagjafir til fátæklinga í Reykja-
vik og lét sjálft verkamannafé-
lagið úthiuta því fé. Félags-
mönnum ’firtist ekki verða neitt
ílt af þessum jólamat, enda var
borðbænin hjá Ólafi ekki svo
leiðinleg.
Ólafi er margt Heira vel gefið
en mun.'nurinn. Hann er ?káld
t ’GH- ' '
r* V'

Hentugtar
fernríineargjafir
fsérstakiegja handa s úll;-
im, fást í verslun
prjéna vörur eru beslar.
U Uuðmuitdsson & Co
^Fátæk-rafuilttúinn Sig’tús Schev-
[jing Heiðarhvammi, simi 95,
til viðtals á laugardögum fm kl.
4 — 5:
Hakkamaskínur
Kafflbrennarar
Kaffikvarnir
Koaskcfiur
Tauvindur
GlerbrettS
Húsvigtir.
og margt ffeira, nýkomið
í verl. G. J. JCHLSEN
gott. Telja sumir fylgismenn
hans, aö kvæði hans: „séra Jes
gera gys“, muni af ókomnum
kynslóðum verða t-alið það fyndn-
asta og best rímaða, sem samið
hefir verið á 20. öldinni. Ólaf-
ur er manna rökfimastur. Hann
sannar með hárfínum áiyktunum
dfegnum af litnum á skeggi
manna, andlútsfalli áhorfendanna
og öðru þess háttar, að ríkis-
rekstur á útgerð borgi sig lang
best og að sameignarstefnan sé
\ini vegurinn til að forða öllum
þorra manna frá því að verða
étinn uþp til agna af fáeinum
gráðugum, grimmlyndum og harð-
snúnum auðvaldssinnum.
Af öllu þessu má sjá, að mað-
urinn er enginn hversdagsmaður
Alþýðuflokkurinn í Reykiavik
tímir heldur ekki að nota hann
til neinna hversdagsverka Jón;
Héðinn, Hatlbjörn og þessi nr.
4 eru fullgóðir til þess. þess-
vegna hafa aiþýðumenn í Reykja-
vík — og þeir þekkja Ólaf best
— aldrei kosið hann á þing, en
af einskærri manngæsku og ná-
unganskærleika eftirlátið Vest-
mannaeyingum þenno kjörgrip.
þá kemur að þriðja frambjóð-
andanum, Jóhaítni þ. Jósefssyni.
Hann hefir þrjá galia; hann er
bæði kaupmaður, útgerðarmaður
og konsúll. Telia sumir það
nægar ástæður, jafnvel hverja út
af fyrir sig, til að kjósa hann
ekki. Enn hefir hann einn höf-
uðgalla og er sá öllu mestur.
Hann er sem sé innfæddur Vest-
mannaeyingur, en hingað til hef-
ir þáð aldrei tíðkast að senda slíka
menn á þing það er talið með
öllti víst, að hann muni láta Al-
þingi gefa sér alt land umhverfis
höfnina ef hann kemst á þing,
því maðurinn er ><aupmaður.
þeír sem hafa meira vit en ein-
feldningarnfr telja þetta ætlun