Þjóðin - 05.12.1914, Blaðsíða 4

4
þ JÓÐ IN
Landssjóðsvöruí nar
er hingaft komu frá Vestur-
heimi með Hermóði, eru allar
uppgengnar, nema lítið eitt a
hveiti miðlungs tegund. Varð aðf
draga töluvert úr pöntunum utan
af landi, einkum á hafragrjónum
og hrísgrjónum. Hafragrjónin
höfðu verið 112500 tvípund, en
hrísgrjónin 100300 tvípund.
Tilboð kom til landsstjórnar-
nnar um útvegun á meiri korn-
mat, og ætlaði landsstjórnin að
taka því, en þá kom skeyti um
verðhækkun, svo ekkert varð úr
neinum kaupum.
Norðlingamót
— hið síðasm i „fornum sið“
— verður haldið á Hotel Reykja-
vík, laugardaginn 19. þ. m.
Skáldin eru þegar farin að yrkja
kvæði handa mótinu, og má vænta
þess, að þar verði meiri glaurn-
ur og gleði en bæði fyr og síð-
ar á þessum mótum.

Taw y\
iversl- ,HH,v
Lækjargötu
lO B,
fást ílestallar nanðsynjavörur góðar og ódýrar. Sömuleiðis PVOTT ABRETT I,
BURSTAVÖRUR, allskonar SÁ P U R og B ARN A LEI K FÖNO o fl.o. fl.
Talsími 168.
tsar-m

»SóIskinsdagar«
heitir ný bók, sem sjera Jón
Sveinsson rithöfundur og landi
vor hefur nú a prjónunum og
mun koma út á þýsku innan ,
skamms, líkl. i þessum mánuði.
Segir þar frá æskuárum hans hjer
heima á Íslandi, alt þar til er við
tekur hin góðkunna bók hans
„Nonni“. Höfundurinn segir um
bókina í brjefi til ritstj. þessa
blaðs : „ Tilgangur minn með
henni, eins og öUu öðru, sem
jeg rita, er að reyna að gera
ísland og islensk efni kunnari
með erlendum þjóðum“.
það er ómetanlegt gagnið, sem
sjera Jón gerir ættjörðu sinni j
með sínum ágætu ritum.
Austfirðingamót
er haldið á Hotel Reykjavík í
kvöld. Hefst kl. 8 siðd.
Sigurður Nordal
cand. mag., sonur Jóhannesar
Nordals, íshúsvarðar hjer, varði
doktorsritgerð sína um sögn Ól-
afs konungs Helga við Hafnar-
háskóla 1. þ. m. — Doktorsrit-
gerð þessi þykir hin ágætasta.
Meðal annara hefur prófessor dr. j
B. M. Ólsen getið hennar mjög
lofsamlega í háskólafyrirlestri.
Draumafyrirlestrar
dr. Ágústs H. Bjarnasonar, þeir
er hann heldur við háskólann,
eru nú bráðum á enda. Hefur
verið mjög mikil aðsókn að þeim.
Mest virðist doktorinn leggja
upp úr draumskynjunum Jóhann-
esar Jónssonar á Ytra-Lóni á
Sljettu, enda hefur hann gert sjer
ferð norður, síðasd. sumar til að
rannsaka þær. Jóhannes þessi (Jói,
eða Drauma-Jói venjulega kallað-
ur í fyrirlestrunum) hefur þá gáfu,
að hann getur sagt mönnum —
upp úr svefni — margt er skeð
hefur í fjarlægð og eins um óorð-
in atvik. þessa gáfu fjekk hann
er hann hafði legið með óráði í
fjórar vikur og var hann þá tví-
tugur að aldri, en nú er hann
53 ára.
Merkilegustu skynjanir Jóhann-
esar verða umræðuefniö i næsta
fyrirlestri sem haldinn verður
næstkornandi miðvikudag kl. 7
—8 síðd.
Bæjarstjórnarkosning
(aukakosning) fer hjer fram í
dag og verða kosnir 3 fulltrúar.
Kosið er um fjóra lista.
A-lista (nSjálfstæðis“-lista):
Benedikt Sveinsson (alþm.)
Geir Sigurðsson (skipstjóri)
Brynjólfur Björnsson (tannlæknir).
B-lista („Fram“-lista):
Jón Magnússon (bæjarrógeti)
Eggert Claessen (yfirr.málafl.m.)
Hjalti Jónsson (skipstjóri).
C-lista:
Jónína Jónatansdóttir (frú)
Guðm. Ásbjarnarson (trjesmiður)
Jón Magnússon (verkstjóri).
D-Iista:
Halldór Daníelsson (yfirdómari)
Pjetur Hjaltested (úrsmiður)
Einar Arnórsson (prófessor).
Lögregluþjóni
einum verður bætt við lög-
reglulið bæjarins frá nýjári.
Valurinn
hefur í ár náð hjer við land
13 botnvörpungum við ólöglegar
landhelgisveiðar og 11 sildveíða-
skipum og voru þau sektuð sam-
tals um fullar 62 þús. króntfr.
Hæstu sekt fjekk botnvörpuskip-
ið B 195, 10681,00 kr. Valurinn
fór hjeðan til Færeyja 18. f. m.
og er óvíst hvenær hann kemur
aftur.
Staersta símskeytið
sem borist hefur hingað til
landsins er skeyti það, er ráð-
herra sendi stjórnarráðinu í fyrra
dag rneð umræðurnar í ríkisráði
Dana og stendur í blaðinu í dag.
það var 1900 orð og kostaði
kr. 900,00.
f Viðgerð Dómkirkjunnar
er nú nær lokið og er búist við
að messað verði þar fyrsta sinni
annan sunaudag (13. þ, m.), en
að minsta kosti sunnudaginn þar
eftir. Fyrsta messudaginn fermir
síra Jóhann þorkelsson 11 ung-
linga.
Ársfundur FornleifafjeSagsins
var haldinn 27. f. m. — Auk
| venjulegra starfa var kosinn einn
heiðusfjelagi. Aftur var frestað
kosningu fulltrúa (í stað þorst.
Erlingssonar skáids) til næsta að-
alfundar.
Sterling
kom að vestan í gærmorgun.
Fer út í dag kl. 6.
Aðeins
daga
Notið nú þetta ein
staka ækifæri
H
hjá
J.P/F Bryde.
M

Æ
*
*
íslason &

Talsírr.i 281. Símnefni >Gíslason
. hafa neðaníaldar vörur tll heildsölu

s
XI
c
a
-**
<u
u
0)
u
«
u
«
e
Xr»
3
=0
>
Haframjöl
Rúgmjöl
Hveiti
Baunir
Sago
Kartöflumjöl
Maísmjöl
„Molasses" fóðurmjöl
Brauð í tunnum og kössum
Kaffi
Rúsínur
Smjörlíki (tvær teg.)
Ávaxtasultur(ýms. teg.)

*
(
do.
do.
do.
do.
Ávextir
Sápur
Kerti
Baðlyf
Eldspítur
„Víking* mjólk
„Hessian" fiskumbúðir
„Caramels“
Laukur o. fl.
Kaupmenn! Tryggið yður
kaup f tíma.
w
<t>
E
L.
(3
10
V
c
RS
■H
c
«
>
<5
M
u
u

:*:

m

Herðasjöl og Höfuðsjöl.
Stórt og ódýrt úrval.
Sturla Jónsson.
^.e^xvfoápwx
OWaiexpxooJ), feaxU o$ fcoxuxx.
J^Jaxsfoxf úxval ^e^xv óvaxvatega vex$\.
_______Sturla Jónsson.
TilbUinn fatnaður.
Lægsta verð.
Sturla jónsson.
mm
Bókaútgáfufjelagið
Fjallkonuútgáfan
— gefur út —
Fjailkonusöngva
úrvalslög útlend og íslensk lög, raddsett tyrir
blandað kór.
Hefti 16 siða — 3. hvern mánuð — aðeins 50 aura.
[1. heftið er komið út, 2. heftið kemur fyrir jól].
Ennfremur hefur fjelagið tekið að sjer útgáfu á
sögum sir A. Conan Doyle’s.
Fyrst koma út
Kveldvökurnar.
Hefti 32 síður — hvern mánuð — aðeins 25 aura.
[1- heftið er komið út, 2. heftið kemur fyrir jól].
Bækurnar fást á afgr. þessa blaðs, og þar tekið móti
áskrift að þeim.
Ath. þegar út er komið heilt bindi af Fjallkonu-
söngvum, hækkar verðið (fyrir nýja kaupendur) um
fjórðapart. — Eins hækkar verð Kveldvakanna, er þær
eru allar komnar út.
VETRÁRFRAKZAR
(IJLSTEEAE),
á fullorðna og ungljnga
Stórt Urval
kom nú með s.s POLLUX
Sturla Jónsson
Prentuð í prentsmiðju Sveins Oddssonar. — Reykjavík.
en mílu vegar héöan. Eg kem ef til vill i tíma.
E g v i 1 komast þaö.“
„Þetta er á móti reglunni; þú mátt ekki fara
af veröinum, Michel.“
„Hvaö hiröi eg um þaö ? Eg mundi fara þótt
sjálfur djöfullinn stæöi í vegi og þá ekki síð-
ur á móti prentuðu reglunum. í hamingju bæn-
um reyndu ekki að hindra mig, maður. Þú get-
ur haldið vörðinn einn og þú getur sent skeyt-
in án mín. Hver fær þá aö vita um þetta? Nú
bið eg ekki lengur til þess að karpa og kita
við þig,“ og hann var á bak og burt um leið.
Þetta var brennandi heitan sumardag, en Mi-
chel fann varla til sólarbrunans á hlaupunum.
Hann þaut niður eftir brattri, hálli brekki^þar
sem að merkisstöðin stóð. Fyrir aftan hann stóð
túttugu feta hár stólpi með þverslám, gnæf-
andi eins og feikna mikill gálgi. Við stólpa-
grunninn stóð timburkofinn með einum litlum
ferhyrndum glugga og glampaði þar á kíkinn,
son stóö út úr glugganum, látúnsbúinn og bjart-
fægður. Þetta var ein af mörgum merkisstöðv-
um, sem náði frá þakinu á Louvre í París til víg-
girðinganna i Lille. Með þessum stöðvum gat
hermálanefndin mikla i París sent skipanir sín-
ar til herjanna á landamærunum yfir ioo míl-
ur á klukkustimd. Þessi uppgötvun hafði styrkt
■tjórnendur lýðveldisins frábærlega síðan Chappe
haföi fullkomnað hana, einmitt í byrjun þjóð-
byltingarinnai: frönsku.
lyfti upp höndunum. „Ef — eg —. Þú ættir
heldur að fara —- en farðu ekki þá leiðina.“
„Hversvegna ? Eg get ekki farið annan veg
til merkisstöðvarinnar.“
,,Þú skalt ekki fara þennan veg þangað.“
„Þú hefur, svei mér, haldið mér nógu lengi
frá skyldu minni, kæra Colette, þó jeg fari nú
loksins þangað, sem jeg á að vera.“
„Farðu ekki, farðu ekki, trúðu mjer, það er
hætta.“ »v
„Hætta?“
„Já, ó, eg veit það. Þú mátt trúa mjer.“
Eitt augnablik horfSi Gasparín inn í hræddu,
stóru augun og las þar þá sömu sögu sem hún
hafði sagt. En einungis eitt augnablik — svo
sneri hann snögt við.
„Hætta? Því meiri ástæða til þess að jeg
fari.
Colette náði i hann og hjelt fast í ermi hans,
en Gasparín sleit sig hart af henni og gaf eng-
an gaum að þessum undarlegu mótmælum. Hann
beið ekki fleiri útskýringa og fór leiðar sinnar.
Hann var nú kominn út úr skóginum og hæð-
in, sem merkisstöðin var reist á, blasti við hon-
um yfir slétta grund, sem var yfir að fara.
Hann varð einskis vísari þar, sem benti á neina
hættu.
Hann þljóp upp brattann og var rjett svo að
hann gat fótað sig, svo sleipt var í grasinu,
6
unni, sem hafði látið hann kyssa sig í vínskála-
dyrunum kvöldið eð var.
„Kæra Colette mín! láttu mig hjálpa þjer og
segðu mjer hvað jeg get gert fyrir þig,“ sagði
hann og lagði fast að henni.
„Þú getur ekkert gert.“ Þetta voru fyrstu
orðin, sem hún sagði og röddin var hörð og und-
arlega köld. „Þú, þú ættir að fara og láta mig
vera.“
„En, góða mín, þú getur ekki hrundið mjer
svona frá þjer. Hann sagði þetta í örvæntingu,
en honum var engu svarað.
Gasparín reis loksins á fætur alveg ráðalaus.
Hafði hann brugðist henni eða hún honum?
Hann vissi það ekki, en hann varð, hvað sem
um það var, að gera skyldu sina. Hann var að
fara af stað, þegar Colette alt í einu reis á knén
og kallaði hátt til hans. Hún var nú ekki lengur
föl og köld, en skelfingarótti varð lesinn úr
aúgum hennar. Hún fórnaði höndum til hans
eins og í bæn. „Nei, nei, þú mátt ekki fara —
þú mátt það ekki. Svo nam hann staðar, en
hún reyndi að gera sig rólegri. „Eg — eg—
yfirgefðu mig ef þú vilt, en farðu ekki sömu
leiðina eins og —• eins og hinir. Þeir kunna að
ráðast á þig, og þeir eru tveir um einn.“
„T v e i r þ e i r r a.“ Gasparín hló háðslega.
„En þarftu mín þá með, kærastan mín?“
„Nei, nei,“ Hún hrökk aftur ffá honum og
3
Við hverja stöð voru tveir menn meðan dags-
birta hélst, annar til þess að skrifa merkin nið-
ur, og hinn til þess að senda þau að næsta
‘stólpa. Þýðing þessara lífsáríðandi skeyta var
ókunnug símaþjónunum; merkin voru sett sam-
an af 16 stafliðum, sem mynduðust með 16 mis-
munandi stöðum stólpaarmanna og var breytt
um merkinguna á hverri viku.
Tveir menn alt af á verði — og annar þeirra
var nú að hlaupa burt hvað fætur toguðu. Emil,
sem var gamall sjómaður og trúði á strangan
aga og hlýðni, leit á eftir félaga sínum með ó-
ánægju, enda þótt hann vissi að hann var vel
fær til þess einn að senda merkin.
Gasparin var svo hryggur og heiptarreiöur
að hann átti enga ákæru til móti sjálfum sér
fyrir það að flýja af verðinum. Suðræna eðlið
hans brann af ást til Ijóshærðu Colettu, alt af
síðan hún fyrir fáum vikum kom til smáþorps-
ins niðri í dalnum, og varð þjónustuþerna hjá
vínsalanum
Aftur og aftur flaug þaö i hug hans eins og
vitrun, sem hann hafði orðið var við í kíkinum.
Hann hafði sjeð dálítið rjóður á milli trjánna
og alt i einu sá hann þrjá menn skjótast inn
á sjónarsvæðið. Tveir karlmenn í almúgafötum,
illa til fara, drógu kvenmann með sér sem barð-
ist og streittist á móti. Hárið féll þykt og laast
niður eftir öxlunum og andlitið, sem horfði upp,
W. fftlt og afskncmL Húp feróptói á hijáfe tál