Lögrétta - 10.11.1919, Blaðsíða 1

Otgeíandí og ritstjóri:
ÞORST. GÍSLASON.
Þingholtsstræti 17.
Talsími 178.
AfgreiSslu- og innheimtum.í
ÞÓR. B. ÞORLÁKSSON.
Bankastræti U.
Talsími^sg.
Nr. 46.
Reykjavík 10. nóv. 1919.
XIV. ár.
Klæðaverslun
H. Andersen & Sön
Aðalstræti 16.
Stofnsett 1888. Sími 32.
—0—1
Þar eru fötin saumuð flest.
Þar eru fataefnin best.
■
Úti um heim.
Frá Síberíu og Rússlandi.
I.
Það er sagt, a'S af herföngum'þeim,
sem Rússar tóku á stríösárunum,
hafi nálægt 600 þús. veriö sendir til
Siberíu. Flestir voru þeir frá Aust-
nrríki og Ungverjalandi, en þó voru
þar einnig með hópar af Þjóðverjum,
Búlgurum og Tyrkjum. Meöal fang-
anna frá Austurríki er talið að veriö
hafi um 100 þús. Tjekkóslóvak'ar.
I'eir voru, eins og kunnugt er, hlynt-
ari Rússum og bandamönnum en mi'S-
veldunum. Og er Bolsjevíkastriði'ö
hófst i Síberíu, stóðu þeir meö rúss-
nesku stjórninni, sem þá var, og
mynduSu her, sem baröist gegn Bol-
sjevíkastjórninni eftir að hún hafðt
náö yfir tökunum heima i Rússlandi.
Vorið 1918 voru aðalstöðvar þessa
hers í Omsk, og svo var hann víðar
meöfram Siberíujárnbrautinni og tók
siðar bæSi Irkutsk og Vladivostok.
Hann myndaöi þá um voriS fyrstu
hvítflykkingastjórnina í Síberíu, meS
aösetri í Omsk, en rauSsveitir Bolsje-
víka óSu þá uppi víSa um landiS
Omsk er í suðvesturhluta Siberíu, viö
Irtisj-fljótiS, • þar sem járnbrautin
bggur yfir þaS, og er borgin hjer
um bil á sama breiddarstigi og Kaup-
mannahöfn. Her Tjekkóslóvaka gekk
hraustlega fram í Síberíu eins og áð••
ur’ hefur veriS frá sagt hjer í blaö-
inu, og hafSi um hríS aSalvöldin þar
á stóru svæði í sínum höndum. Til
styrktar þeim sendu Englendingar i
október 1918 herflokk til Omsk og
voru í honum 2000 menn. MeS stuSn-
ingi þessa enska hers náSi Koltsjak
aðmíráll völdum i Síberíu í nóvember
í fyrra. Um sama leyti sendu Japan-
ar mikiö liö til Austur-Síberíu, er \
tók höndum saman viS Tjekkósló-
vaka-herinn, er þá var þar í miklum
þrengingum. En upp frá þessu voru
völdin þar kominn úr hans höndum.
Hermennirnir voru orönir þreyttir og
þráöu mjög aS komast heim til sín.
Nokkrar þúsundir þeirra hafa síöan
komist til Ameríku og þaSan heim,
en allur fjöldinn situr þó enn kyr þar
eystra. ASalforingi Tjekkóslóvaka í
Síberíu var Gaida hershöfSingi, 29
ara gamall maöur, og gekk hann síS-
ar í þjónustu Rússa. Til vi'Surkenn-
ingar fyrir framgöngu Tjekkósló-
vaka í Síberíu hefur föllnum her-
mönnum þeirra veriS reist minnis-
merki í Vladivostok. Var JtaS vígt
meö hermenskuviöhöfn i maí síSastl.
og viS þá athöfn voru herflokkar frá
Pússlandi, Englandi, Frakklandi,
Bandaríkjunum, Kanada, Italíu, Ser-
biu, Póllandi, Kína og Japan. Má af
þessu sjá, aö allur þessar þjóSir áttu
þá herflokka þar austur frá. En lang
fjölmennastir höföu Japansmenn ver-
iö viS athöfnina.
I. júlí í sumar var Tjekkóslóvök-
um gefiö stórhýsi í Vladivostok sem
heiöursgjöf og var hún einnig hátíS-
lega afhent þeim af hinum útlendu
herflokkum, sem í landinu sitja. ÞaS
var sagt í september í haust, aö þeir
mundu samtals vera um 150 þúsundir
manna, þar af helmingurinn frá Jap-
an. í öllum bæjum meöfram Síbtrítt-
járnbrautinnn var sagt aö meira eöa
minna bæri á þessum útlendu her-
ílokkum. Nú munu þó sumir af
þeim hafa veriS kvaddir heint, eins
og nýlega hefur veriö sagt um leifar
enska hersins í NorSur-Rússlandi. En
ú þessu ári hefur fariö fram herút-
boS i Síberíu og var svo taliS seint
1 sumar, sem leiö, aS á þann hátt væri
myndaöur þar 300 þús. manna her,
sem þó mun vera misjafnlega búinn.
Englendingar hafa sent þangaS mik-
iö af hermannabúningum og fleirt
nauSsynjahlutum handa þessum nýja
her, en ætlunarverk hans er, aS berj-
ast gegn Bolsjevíkum.. Enn sem
komiS er, hefur þó lítiS orSiS ágengt
meS sókn aS austan gegn Bolsjevika-
stjórinni, án efa meSfram vegna þess,
aS her Koltsjaks hefur æriö verk að
vinna heima fyrir í Síberiu, aS halda
þar uppi reglu og varSveita völd sín
þar, því bæSi segja fregnirnar, aS
Bolsjevikahreyfingar sjeu þar viSa
magnaöar, og svo vaSi þar uppi flokk-
ar manna, sem ekki geti annaS kall-
ast en ræningjasveitir. Japanar mistu
t. d. 400 menn í einni orustu viS rauö-
flykkinga snemma á síöastl. vori, og
i júní í sumar var frá þvi sagt, aS
þá lægja 17 járnbrautarlestir á leiS-
inni frá Vladivostok til Omsk, sem
velt haföi verið út af sporunum. Sú
fregn kom einnig frá Vladivostok 1
vor sem leiS, aS þar i bænum hefSu
a siðastl. þremur vikum veri'ö skotn-
ir 38 Bolsjevikar. Þessu líkar sögur
berast í sífellu frá Síberíu. MaSur,
sem nýlega hefur ritaS um þessi mál
i Berl. tíöindi, segir, aS margir þar
evstra, sem annars standi utan vi'ö
allar óeirSir, liti meS aðdáun til Len-
ins og hans gerSa heima i Rússlandi,
cg er svo aS heyra sem þeir mundi
eigi siöur kjósa, aö lausnin frá þvi
ástandi, sem nú er ríkjandi, kæmi
frá honum en frá hinum, sem í móti
honum standa. Verslun og viöskifti
í Rússaveldi öllu hafa alveg færst úr
tyrri skorðum. Algengustu pening-
arnir i Síberíu nú eru hinir svo köll-
uöu „Síberíupeningar," en þeir eru
hka nefndir „gulu peningarnir“ eöa
„Omsk-peningar“. En þar að auki
er þar einnig enn á ferS nokkuö af
„Kerenski-peningum" og „Roman-
ewski-peningum“ og í Austur-Sí-
beríu svo nefndir „Horwat-peningar“.
Koltsjaksstjórnin hefur gefiS út lög,
sem leggja hegningu viS því, aS gulu
'peninganir sjeu metnir lægri í gengi
tn aSrir þeningar. En þau lög eru að
engu höfS. í Austur-Síberíu allri eru
gulu peningarnir miklu minna metnir
en allir hinir, t. d. stundum gefnar
200 gular rúblur fyrir 100 Róman-
owski-rúblur, og sagt er aö Kínverj-
ar neiti oft aS taka viS gulu pening-
unum. í vor, sem leiS, átti aS útrýma
óllum smærri seðlum frá Kerenski
timabilinu; þeir voru auglýstir ógild-
ir og bankarnir áttu aS skifta þeim í
gula peninga. En í þeim skiftum voru
margir af Kerenski-seSlunum dæmd-
ir falskir peningar. Nú varS mikill
■ skortur á smápeningum, svo aS bank-
arnir í hinum stærri bæjum fóru aö
gefa út seöla, sem aS eins höföu gildi
innan þess bæjar, sem þeir voru gefn-
ir út í. í Vladivostok er sagt aS hver
stórverslun og jafnvel hin stærn
veitingahús hafi gefiS út sína sjer-
stöku seöla. Japanar og' Bandaríkja-
menn höföu einnig gefiS.þar út seSla,
sem aö eins höfSu gildi i Síberiu.
Málmpeningar sjást þar als ekki.
Þessir mörgu og misjöfnu seSlar hafa
komiS öllu peningagildi á ringulreiS
og valdiS því, aS rúblan hefur falli'S
• gildi. Nær allur innflutningur ti!
Síberíu er nú um Vladivostok og er
sagt, aö til þess aö koma vörunum
áfram þaSan vestur eftir þurfi aS
beita mútum í stórum stýl. í borg-
j inni kvaS vera svo dýrt aS lifa, að
cviða þekkist annaS eins. En Kolts-
jaksstjórnin á alls ekki sök á ólaginu,
sem á er, einkum í Austur-Síberíu,
því völd Koltsjaks ná ekki nema í
oröi kveðnu yfir alla Síberíu. Aust-
ur í VladivostoksvæSinu, frá haf-
inu til Mansjúríu, er stjórnin i hönd-
um Horwats hershöföingja, gamals
nianns, sem talinn er eins konarland-
stjóri undir stjórninni i Omsk. Þar
næst fyrir vestan og til Bajkalvatns-
ins ríkir Semenof hershöfðingi, 26
ára gamall maSur, og er borgin
Tschita þar höfuSstaöur, en í hjeruS-
unum kringum Habarow.sk ræöur
ennar ungur hershöfSingi, Kósakka-
foringinn Kalmykof. BáSir þeir hafa
viSurkent yfirráS stjómarinnar i
Omsk og hjeruSin, sem undir stjórn
þeirra liggja, mynda takmörkin milli
Austur-Síberíu og Vestur-Síberíu.
Áhrifa Japana gætir ekki lengra vest-
ur en til þeirra hjeraSa.
IL
Koltsjak aömíráll tók forustuna 1
mótstööunni gegn Bolsjevikum i Sib-
eríu i byrjun ársins 1918. Hann er
maSur, sem hefur fengiS gott upp-
eldi. FaSir hans var rússneskur her-
foringi, en lag'Si snemma niöur her-
mensku og fjekk trúnaSarstöðu við
vopnaverksmiðju. ViS þaS starf óx
Koltsjak upp og tók þátt i vinnunni.
En 15 ára garnall fór hann á sjó-
íoringjaskóla, og útskrifaSist þaðan
1 meS mjög góSum vitnisburði. SiSan
fjekst hann um hriS viS vísindaiSk-
anir og tók þátt i rannsóknarför til
Síberíu. Hann var i striöinu viS
Tapansmenn, og vann sjer þar álit,
og i sjóorustunum i Eystrasalti var
hann á árunum 1914—15. En 1916
var hann gerSur aS foringja Svarta-
hafsflota Rússa. Þar var hann, er
byltingi hófst í Rússlandi, og hafSi
þá ráögert árás á Bosporus-vígin. En
viö byltingunni snerist hann svo, aS
l.ann tilkynti öllu flotaliðinu, hvern-
ig komiS væri, og tjáSi sig fylgjandi
hinni nýju bráðabirgðastjórn. Þrem-
ur mánuSum síöar varS uppreisn i
Svartahafsflotanum. Koltsjak var þá
á foringjaskipi sínu, hjelt þar ræðu
til skipsmanna, og reyndi að sefa
uppþotið. En þaS haföi engin áhrif.
Nokkrir af hásetunum rjeSust á
hann og reyndu aS svifta hann vopn-
um. I þeim sviftingum fleygði hann
v korða sínum, sem var mjög gullbm
inn, í hafiS, og stökk síðan í land frá
skipinu, án þess að líta viS. Þótti
hásetunum hann bregðast vel viS á-
rásinni og fóru a'ð hugsa sig um. Þeir
sendu kafara þegar niður til þess aö
leita koröans, en símuöu til Koltsjaks
og báSu hann að koma aftur og taka
við stjórn á skipinu. Kerenski var þá
viS völd og er sagt, aS hann hafi
haft horn í síðu Koltsjaks; vildi Ker-
cnski ekki láta hann taka aftur viS
ílotastjórninni, en sendi hann aust
ur í Japan. Og þar var Koltsjak, er
hann fjekk fregnir um Lenins-bylt-
inguna. Hann hjelt þá til Síberíu og
komst í samband viS flokka Tjekko-
slóvaka þar, en fasta fótfestu til mót-
stöSu gegn Bolsjevikum fjekk hann
í Ural-hjemSunum. MiS-Síberia var
þá á valdi Bolsjevika og Semen-
off, sem hjelt uppi mótstöðunni gegn
þeim þar fyrir austan, Var óvinveitt-
ur Koltsjak. Þegar leiS á veturinn
haföi þó Koltsjak dregið aS sjer tölu-
veröan her og hjelt honum vestur'á
bóginn. Var þaS hugsunin, aS sá her
c-g her bandamanna og Rússa viS
Arkangelsk gætu stutt hvor annan.
En þær fregnir fóru af Koltsjak vest-
ur um álfuna, aS hann væri keisara-
sinni og hugsun hans sú ein, aö end-
urreisa einveldi í Rússlandi. HafSi
þetta stuSIaö nokkuS aS því, aS Eng-
lendingum var ekki meir en svo um,
aS hafa nokkurt bandalag viS hann.
Þegar friSarþingiS var setst á ráS-
stefnu i París, er sagt aS Kerenski
sem þá var þar. staddur, hafi spilt
íyrir Koltsjak viS Wilson forseta.
sagt hann rammasta keisarasinna og
afturhalssegg. En svo fór þó, aS
yfirstjórn friðarþingsins afrjeS, aS
remja viö stjórn Koltsjaks og heita
honum stuöningi gegn vissum skil-
yrðum og voru honum send skeyti
um þetta 27. maí í vor. HöfSu þeir
I.vov prins og Sassanov, fyrv. ráð-
herra, flutt mál hans í París, og drógu
þeir enga dul á, aS stefnuskrá hans
væri, aS sameina aftur alt Rússaveldi,
en veita Póllandi og Finnlandi víS-
tækt sjálfstæði innan ríkisheildarinn-
ar. Nú höfðu forsprakkar banda-
ínanna þegar ákveSiS, aS bæöi Pól
iand og Finnland skyldu fá fult sjálf-
stæSi, og gátu því ekki heitiS stefnu-
skrá Koltsjaks fylgi. En hins vegar
máttu þeir vart án hans vera, ef hugs-
aS væri til aS halda áfram baráttu
gegn Bolsjevíkum i Rússlandi. Þeir
íeyndu því meS tilboSunum frá 27
mai, að komast aS samningum viS
hann, kváSust vera tilleiðanlegir ti!
þess aS stuðla aS því meS sendingum
vopna og vista austur til harrs, aS
stjo'rn hans næði yfirráðum í öllu
Rússlandi gegn því, að þeir fengju
ábyggilega vissu um, aS stjórnmála-
siefna hans færi ekki í bág viS fyr.
irætlanir sjálfra þeirra. En aöalskil-
yrSin, sem þeir settu fyrir stuðningn-
um, voru þessi: 1. aö undir eins og
Koltsjak hefði náS Moskvu á sitt
vald, skyldi hann kalla saman þing,
sem kosiS væri til samkvæmt ve'nju-.
legum reglum í þeim ríkjum, sem
hafa þingbundiö stjórnarfyrirkomu-
lag. Kosningar skyldu vera leynileg-
ar.'Stjórn Rússlands skyldi vera háð
þessu þingi og standa því reiknings
skap geröa sinna. En ef eigi þætt;
nægileg ró og kyrö í landinu til þess
aS kosningar færu fram, þá skyldi
hann kalla saman þingiS frá 1917 og
þaS eiga setu þar til hægt yrSi aS
koma viS nýjum kosningum. 2. Hann
skyldi ekki gera neinar tilraunir í
þá átt, að endurreisa sjerrjettindi
nokkurrar stjettar.^3. Sjálfstæöi Pól-
lands o'g Finnlands skyldi viðurkent,
og ef eigi yrSi samkomulag heima
fyrir milli Rússlands og þessara
landa um landamæri, þá skyldi þeim
málum vísað tií geröadóms alþjóöa-
bandalagsins. 4. Koltsjak skyldi við-
urkenna rjett friðarþingsins til þess
aS ráSstafa hinum rúmenska hluta af
Bessarabíu. 5. Þegar svo komin væri
á frjálsleg stjórnarskipun og ný
síjórn mynduS á þeim grundvelli,
skyldi Rússland vinúa aS því ásamt
óðrum fjelagsríkjum alþjóSabanda-
lagsins, aS takmarka herbúnaS
heimsins. Að lokum óskuðu þeir
aS Koltsjak og samverkamenn hans
gæfu skjót svör um, hvort þeir
vildu aS þessu ganga, og jafnframt,
hvort þeir væru þá reiöubúnir til þess
£iS mynda eina stjórn og einn her
undir sameiginlegri yfirstjórn.
Svai" Koltsjaks upp á þessi tilboð
kom ekki fram fyr en 4. júlí. Hann
lýsti þar fyrst og fremst gleöi sinni
og stjórnar þeirrar, sém hann -veitti
lorstöðu, yfir því, aS stefna banda-
manna í Rússlandsmálunum væri í
tullu samræmi við þaS, sem fyrir sjer
og sinni stjórn velcti, og nefnir hann
1 skjalinu ráSaneyti sitt „rússnesku
stjórnina". Hahn segir, aS mark
hennar og miS sje einmitt aS friSa
iandiS og tryggja þjóöinni meS þing-
íæðisfyrirkomulagi úrslitarjett um
málefni sín. „Jeg tók viS völdum 18
nóv. 1918,“ segir Koltsjak síðan í
svarinu, „og jeg ætla mjer ekki aS
bera þá byrði einum degi lengur en
uauösynlegt er fyrir velferS lands-
ins. Þegar Bolsjevíkar eru til fulln-
ustu yfirunnir, verSur þaS fyrsta
hugsun mín aS ákveöa dag til þing-
kosningar. Nefnd hefur þegar veriö
skipuS til þess aS undirbúa þær kosn-
ingar á grundvelli almenns kosninga-
rjettar. Tel jeg mig bera ábyrgð
gagnvart þessu væntanlega þingi og
mun leggja alt vald mitt í þess hend-
vr, svo aS þaS geti eftir eigin vild
ákveöið, hvert stjórnarfyrirkomulag
skuli upp tekiö. Alt starf mitt miSat
að því, að gera enda á borgarastyrj -
öldinni meS því aS bæla til fulls niS-
ur Bolsjevíkastefnuna og veita rúss-
nesku þjóöinni færi á því, að láta í
ljósi vilja sinn um framtíðarstjórnar ■
fyrirkomulagiS. En stjórn mín telur
sig ekki hafa rjett til þess aS endur-
reisa þingiS frá 1917, með því aö þaS
cr valiS undir þvingunaráhrifum
Bolsjevíka og meiri hluti þeirra þing-
manna, sem þá voru kosnir, fylla nú
ílokk þeirra.‘‘ Eins og sjá má á þessu,
gekk Koltsjak aS kröfum banda-
manna, en þó á þann hátt, aS hann
visar þeim aS sumu leyti frá sjer ti’
hins væntanlega þings Rússa. Hann
kveöst leggja þaS á þess vald, aS á-
kveSa framtíðarstjórnarfyrirkomulag
ríkisins, og samaeraS segjaum finsku
og pólsku málin og skifting Bessara-
bíu. Um þau lofar hann engu, en vís-
ar til þingsins, og virSist þaS svar
hans i öllu tilliti hyggilegt og varla
meS sanngirni hægt aS heimta meira
af honum. í niöurlagi svarsins segir
Koltsjalc, aS hann tali í nafni alls
hins þjóSlega hluta rússnesku þjóS-
arinnar, en svo nefnir hann alla þá,
sem vinna móti Bolsjevíkastefnunni,
og meS því vill hann minna á þaS, og
ieggja áherslu á þaS, aS allir þeir for-
ingjar, sem skipað þöfSu sjer gegn
Bolsjevíkum, höfSu þá lagt yfir-
stjórnina í hans hendur. Síberíufor'
inginn, Semenoff hershöföingi, sem
veriS hafði mótstöSumaSur Koltsjaks
áSur, hafði nú viöurkent stjórn hans,
og her sá, sem Semenoff stýrSi, var
talinn 5. her Koltsjaks. Og Denikin,
íoringinn i Suöur-Rússlandi, er þá
var talinn ráSa yfir 200 þús. manna
her, hafði einnig viSurkent, aS nauö-
synlegt væri, aS herir þeir, sem berS-
ust gegn Bolsjevíkum, kæmust und-
ir sameiginlega yfirstjórn, og bauSst
þá til aS láta her sinn lúta yfirstjórn
Koltsjaks. Sama gerSi Judenitsch í
NorSvestur-Rússlandi í byrjun júlí-
mánaSar.
Bandamenn svöruöu Koltsjak aftur
á þá leiS, aS þeir væru ánægöir meS
svar hans og mundu veita honum
þann stuSning, sem fram hafSi veriS
boSinn. Undir þessu svari stóöu nöfn
stórveldaforsprakkanna allra 5 á
friSarþinginu, Lloyd Georges, Wil-
sons, Clemenceaus, Orlandos og Ma-
kinos. Samt reis síSar upp deila um -
þaS, hvort bandamenn hefSu meS
með þessu viSurkent Koltsjaksstjórn-
ina. Þegar um þetta var spurt í enska
þinginu nokkru siSar, vildi stjórnin
engin ákeSin svör gefa, en sagðist
sfanda í sambandi við Koltsjak fyrir
milligöngu fulltrúa síns í Síberíu og
aS leyfS væri verslun viS þau svæöi,
sem Koltsjaksstjórnin hefSi ráS yfir.
Eftir þetta sótti her Koltsjaks fram
t;m eitt skeiö í NorSaustur-Rússlandi,
tn varS svo aS hörfa til baka, og nú
á síSkastiö hefur lítiS veriö get-
iS um bardaga á þeirri herlínu, sem
aö honum veit. Aftur á móti sótti her
Denikins til skams tima fast fram í
SuSur-Rússlandi og um tima var þaS
taliö víst, aS hann mundi innan skams
ná Moskvu. En útlitiS er minna ti!
þess nú, eftir síSustu fregnum aS
dæma, að þetta verði í bráS.
Kjarninn í her Denikins er mynd-
aSur af sjálfboSaliöi, er safnaS var
saman i ársbyrjun 1918, þegar svo
leit ut, sem Bolsjevíkar mundu Teggja
undir sig alt Rússland. I þessu liSi
voru mest ungir menn, þar á meSal
nokkur þúsund foringja úr hinum
gamla her og fjöldi stúdenta. LiSiS
safnaSist saman um Korniloff hers
höföingja, eftir aö honum hafSi tek
ist aS flýja úr fangelsinu í Bychoff.
HerliS þetta átti í byrjun viS mikla
erfiðleika aS stríSa, og ljet fyrst til
sín taka suöur í Kuban. En svo mistl
það foringja sinn, Korniloff, og einn-
ig þann mann, sem talinn var ganga
bonum næstur, Marhof hershöfS-
ingja. Eru tvær sveitir, sem mikið
orS fer af í her Denikins, nefndar
eitir þessum tveimur foringjum.
VerSa allir, sem inn í þær ganga, aS
vinna eiö aS órjúfandi trúnaSi viS
málefni þaS, sem þeir berjast fyrir,
og er sagt, aS Korniloff hafi sjálfur
stýlaS eiðinn. Eftir dauða Korniloffs
varS Denikin yfirforing'i hersins.
HafSi Korniloff mælt svo fyrir, aS
hann skyldi verða eftirmaSur sinn,
og er þaS orðin regla í her þeim í
Rússlandi, sem berst á móti Bolsje-
víkum, aS yfirmennirnir arfleiði ein-
hvera aS þeim völdum, sem þeir hafa.
Koltsjak hefur t_ d. arfleitt Denikin
öS æöstu völdum þar eftir sínn dag.
Denikin er rúmlega fimtugur maS-
ur, hefur fengiS hermensku-uppeldi
og er margreyndur í herferöum og
crustum, talinn dugnaðarmaSur mik-
ill og óeigingjarn. Um mitt síSastl.
sumar var her Denikins talinn 250
jiúsundir manna, þar af sjálfboöaliS-
iS, sem áður er nefnt, 100 þúsundir.
en 150 þúsundir voru Kósakkasveitir
úr DonhjeruSunum og Kuban. En í
byrjun októbermánaSar í haust var
b.er hans talinn hálf rniljón. Aukning-
in hafði korniS úr þeim hjeruðum,
sem Denikin þá hafSi lagt undir sig.
■ En hann mætti, eins og áöur hefur
veriS frá sagt, mótstöðu í Ukraine
vegna þess aS hann og Koltsjak berjh
ást fyrir sameining Rússaveldis og