Kirkjublaðið - 01.02.1893, Síða 6

22
eptir að þau eru fermd, að minnsta kosti, til að hvetja
þau til, að halda við því, er þau hefðu áður lœrt; á þeim
árum þroskast einnig skilningurinn meir en fyr, og not
allrar fræðslu verða þá þeim mun meiri fyrir lífið, en
til þess er víst leikurinn gjörður, en ekki til að «sýnast«.
Grott væri einnig, að yngri börn en 12 ára, væru prófuð
í lestri, og ef til vill í skript. Því kunnugt er, hversu
afar-áríðandi það er, að vera vel lœs. Aðrir hjeraðsfundir,
sem eru að taka upp prófin, hafa sumir eldri og yngri
börn, en 12—14 ára, og reynslan sýnir því innan skammsi
hvað heppilegast er í þessu efni. Sem fyr var sagt var
hjer í þessu efni sett leyf í stað skyldu, en sár-fáir hafa
notað leyfið. En jeg er ekki á því, að því sje snemma
haldið að börnunum, að læra »kverið«. Fyr geta þau
byrjað, að lesa biflíusögur. Þess vegna er jeg móti því,
að prófa ung börn í kristindómi. Því um bænir og sálma
getur ekki verið að tala við prófin. Jeg álít meir að
segja skaða, hve ung börnin eru fermd hjá oss, og hve
mjög haldið er að börnunum, að læra allt utanbókar.
Til að fullkomna prófin enn meir hefir mjer enn
fremur hugsazt, að gott mundi vera, að skript og rjett-
ritun hinna beztu og lökustu barna í hverri sókn kæmi
með eiginhandarundirskript þeirra á hjeraðsfundinn árlega,
í von um að fundurinn vildi gefa sjer tíma til, að kjósa
nefnd til að skoða það, og bera það saman við vitnisburði
þeirra í prófskýrslunum. Bæði gæti þetta gjört kapp í
börnunum og öðrum, og með því mætti gefa hinum beztu
börnum uppörfandi hrós frá fundinum, og enn fremur
mundi þetta geta leitt til meiri samhljóðunar i vitnisburð-
argjöfinni almennt. Jeg er því að hugsa um, að reyna
þetta hjer á næsta ári.
• Mjer virðist svo, sem barnafræðslan sje mjög vanda-
samt og áríðandi verk, og eitt af þýðingarmestu verkum
prestanna. Sjerhver sannur mannvinur mun því leggja
við það hina mestu alúð. Mig langar til, að senda Kbl.
nokkur orð um barnafræðslu, er jeg fæ tíma til þess.
Með einlægri ósk um, að barnaprófin verði til góðs
Yðar einl.
Z. Halldórsson.
—rsjæzæj--------