Tíminn - 22.01.1873, Blaðsíða 1

2. ár.
Reyltjavík, 22. janúar 1873.
6. blað.
9M a n n a m u ii u rM skáldsaga eptir Jón Mýrdal,
fæst'til kanp9 hjá nridirskrifnTinm fyrir 5 mrk. Páll F.yjúlfsson
NÝÁRS HEILSAN 1873.
Nýárs-sól á sölum vinda
svífur yfir fjalla tinda,
frelsis-geisla fagra breiðir
fanna yfir kalda grund.
Vakið allir íslands synir!
allir sannir frelsis vihir
vakið nú! Pví nú er tími,
nú er frelsis runnin stund.
Hryndið deyfð og hryndið kvíða,
hraðfleyg árin burtu líða.
Tíminn hjer er til þess gefinn
trúlega vjer notum hann,
Liðin stund fœst aptur eigi,
allt af líður hels að degi.
Heiður allar aldir róma
œttjarðar þeirn frelsi vann.
Reykjavík, 1. janúar 1873.
Eitt ár er nú liðið og er þá næsta eðlilegt
að menn renni augunum yfir hið liðna ár; það
hefir i mörgu verið merkilegt, árgæzkan hefir
víða einkum hjer sunnanlands, verið mikið góð,
og ef að sjávaraflin ekki hefði hrugðist1 niður að
laklegu meðal ári, þá hefði mátt telja hið liðna ár
eitt af þeim beztu er komið hafa á þessari öld.
I'ví ijær allar landvörur hafa hækkað í verði, eink-
um ullin. Hesta og sauðfjársala tilannaralanda hefir
aukist bæði að mergð og verði, og peningar hafa
streymt inn í landið á þessu ári meir en á nokkru
öðru. Öllum ber nú saman um, að þetta, fyrir
fávizku sakir einstakra manna, ekki hafi komið þeim
að notum sem vera ætti, og viljum vjer ei fást
1) þess skal samt getib, ab hjer er ekki rætt um Vest-
mannaeyjar, hvar flskiafli heflr aiveg brugbist og mestu harb-
indi manna á milli.
nm það, en einungis taka það fram að öllum dugn-
aðar og hagsýndarmönnum hefir gefist kostur á
því að græða og betra hag sinn.
Verzlunin hefir fremur verið fjörug. Hin inn-
lendu verzlunarfjelög hafa svnt sig með góðu lífs-
magni á æsku árum sínum, og er nú ekki annað
eptir, — fyrst góð byrjun er gjörð — en að halda
þeim áfram með þeirri hagsýni, samtökum og því
þreki sem þeim mætti verða til góðs þroska. Vjer
höfum á þessu ári í fyrsta sinni átt því að fagna,
að sjá gufuskip fara hafna á milli i landi voru;
þó að þetta fyrirtæki hafi verið stofnað þaunig, að
nokkur vafi geti verið á því, hvort að því verði
fram haldið, ætti engum að geta blandast hngur
um það, að vjer íslendingar megtim ei hætta fyr
en vjer höfum fengið góðar og greiðar samgöng-
ur með gufuskipsferðum um allt land, þær verða
á sínum tíma lífæð allrar verzlunar hjer á landi,
og allra þeirra framfara sem af því getur leitt að
vjer með ódýrum og fljótum hætti náum að skipta
hver við annan.
Gufuskipsferðirnar milli íslands og útlanda,
hafa verið mjög fjörugar, fjöldi af ferðamönnum
hafa komið hingað, sumir til að skoða vort fagra
föðurland, og að dáðst að hinni stórkostlegu feg-
urð náttúrunnar, sumir til að leita sjer heilsubót-
ar í hinu holla loptslagi voru á sumrin, og til að
njóta þeirrar einveru sem að menn úr þjettbýlum
löndum æskja svo mjög eptir. Vjer höfum eigi
orðið þess áskynja að nokkur þessara manna hafi
komið hingað til að ransaka land vort, sem nú
án alls efa ber í skauti sjer mikil auðæfi, væri
það skoðað stein fyrir stein, ef svo má að orði
kveða, en ekki af hestbaki eins og sumum út-
lendum mönnum hingað til hefir verið tamt. Á-
batinn af ferðum útlendra manna á þessu ári hefir
21