Norðri - 01.11.1853, Blaðsíða 5

85
V
ir aí) reikningarnir byrtust, þá yrbi hún seld í eign
prívat manna, en verb hennar og eignir allar fyr
eírnr seinna brúkahar til eflingar almennri mennt-
un í landinu, og ab þá verbi af numin einkaleyfi
hennar, ef þau annars nokkur eru.
(Framhaldií) sí%ar).
(ASsent).
115. blahi Norbra, hefur byrzt greinarkorn frá
einhverjum Eyfirhingi, í hverri hann ber sveitung-
um sínum — eptir sem oss skilst — á brýn, ah
þeir hafi á næstlibnu vori synjah sár naubstöddum
þurrabúbarmönnum og fátæklingum hjer í sveit
um túlg til vibbits, enda þú þeir hafi bobib á múti
peninga, ull, peisur e&a sokka, og þaÖ strax út í
hönd, og svo mikib sem túlg mundi mest ganga
í verzluninni nú í sumar sem Ieife, og um þetta
talar hann sem vihbjúbslegt dæmi upp á krist-
inndúmsleysi og vesta heifeinndúm í liugarfari Ey-
firbinganna. En vjer, sem þú erum EyfirSingar,
höfbum ekki heyrt neins þessa getih, fyr enn núna
seint á slættinum, ab sveitungi vor skýr&i oss frá
þessu, og vjer drögum því mjögíefa sannleikann'
á þessari sögu hans; því hvorki hafa Eyfirbingar
hingab til kynnt sig ab neinni úmanneskjulegri
breytni vib fátæka fjelagsbræÖur sína, og þaÖ er
heldur ekki rjett líklegt, ab bjargþurfa fátæklingar
hef&u haft strax á reibum höndum nægtir peninga,
ullar eha prjúnasaums til borgunar; en af því höf-
undurinn hefur bæhi leitazt vií) ab gjöra Eyjafiröi
smán í augum og áliti annara landsins innbúa, og
lætur þá alla eiga úskilit mál, þá skorum vjer hjer
meb alvarlega á hann, Eyfirbinginn, aÖ hann kenni
sig meh nafni sínu vib hina áminnstu grein, og
segi líka hverjir þeir landar hans eru, sem hann
þannig lastleggur; því.gjöri hann þab ekki, munu
bæbi vjer og abrir landsmenn hljúta abkallahann
og álíta mjög úsannorbann, og munu engir þakka
honum, eba virba vib hann, þú hann látist ætla
ab leggja einhvern hlífbardul á nöfn þeirramanna,
sem hann vill þú lasta. En ef hann nú ekki
segir til sín og þeirra, má hann búast vib, ab
feita svarta letrib verbi ekki lengur geymt
brúkunarlaust, fyrst bann vakti athygli manna á
því, hvab maklegt og hæfilegt þab væri á nafn
mannlastarans.
Nokkrir efnamenn i Eyjafrii.
Athugasemd.
I fyrstu örk Norbra höfbum vjer heitib lönd-
um vorum, ab taka inn f blabib stutt og vel sam-
in erfiljúb og grafskriftir og þess konar; en þetta
var meb því útþrykkilega skilyrbi, ab þess hátt-
ar ljúbmæli væru vei samin; eigi ab síbur er þú,
fyrir ítrekub tilmæli merkismanns nokkurs, kom-
in inn í blabib einhvers konar útfararminning ept-
ir jarbyrkjumann Jún sáluga Espúlín, og er kvebl-
ingur þessi mikib langt frá því, ab vera vel sam-
i n n, og hefur ekkert til síns ágætis, nema þab eina,
ab hann sýnist gjörbur af gúbu þeli til hins fram-
libna, og ab hann er eptir efnilegan mann, af
hverjum landib mátti meb ástæbum vænta sjer
gagns og súma, ef hann hefbi lengurlifab; og lýs-
um vjer því yfir, ab engir mega búast vib því
optar, eba ætlast til þess, ab önnur eins smekk-
laus og úskáldleg ljúbmæli fái inngöngu í blabib
framvegis; því svo íllt sem þab er, ab sundurlaus-
ar ritgjörbir sjeu fánýtar og smekklausar, þá ber
þú langtum meira á því, og verbur enn eptir-
takanlegra og minnisstæbara, þegar þvílíkt kemur
fram í ljúbum; en eins og vjer höfum heitib, vilj-
um vjer enda þab, sjer í lagi ab veita múttöku
stuttorbubnm, snotrum og skáldlegum grafminn-
ingum eba' erfiljúbum dáinna merkismanna, til
prentunar í blab vort.
Utgefendur Norbra.
Akureyri.
Hjer er nú af amtmanni skipub sáttanefnd,
sem gegna á öllum sáttamálum, er koma fyrir í
bænum sjálfum, og ab öbru leyti á svibinu frá
Naustum út ab Glerá, í hverju takmarki nú eru
bæirnir Naust, Stúraeyrarland, Barb, Hamarkot og
Kotá. þab er og mælt, ab amtmabur hafi í rábi,
ab skipa þar byggingarnefnd, sem framvegis hafi
tillit á, ab haganlega sje þar komib fyrir húsum,
girbingum, er hjer eptir kynnu ab verba þar
reistar, götum og vegum, m. fl. Hann hefur og
gjört þá rábstöfun, ab tveir hreppstjúrar sjeu fyr-
ir þab fyrsta í Hrafnagilshreppi, og ab annar
þeirra sje heimilisfastur á Akureyri, er hafi gæzlu
á Iögreglustjúrn bæjarins, ab því leyti sýslumabur-
inn, vegna fjarlægbar, ekki fær vib komib, og
á meban bærinn öblast ekki kaupstabarrjettindi;
einnig, ab þar sjeu púststöbvar; svo og, ab viss
mabur sje þar til ab skoba og rita á skjöl skipa
þeirra, sem koma þangab eptirleibis. Og eru
víst rábstafanir þessar bænum eins naubsynleg-
ar, og þær miba til, ab rífka rjettindi hans og
álit, gúba reglu og sibgæbi, eindrægni og íjelags-
skap, framkvæmdir og framfarir; þab er því ab