Þjóðólfur - 28.03.1871, Page 6

Þjóðólfur - 28.03.1871, Page 6
- 86 viii6æld hvorratveggja, því ab bá%ir vilda aíi þoir drægju sinn taam, sem eblilegt var. Eitt er eptirtektavert meb þessa mikla styrjóld, þegar hún er borin saman vi¥> styrjaldir fyrri tíma, og þaS er, aí> hún var svo skammvinn. I byrjun þessarar aldar hefþi eins nmfangsmlkil styrjilld og þessi er, iíkiega varaí) í eins mörg ár eins og þessi varaþi í mánubi. Er þetta mest aþ þakka oþa kenna, hvort sem menn vilja heldr, fljótari samgöngnm og greibari flutningum, þar sem heill her er nú flutturá ein- um degi sama veg og ábr tók mánaþi. Hins vegar etn vopn nú svo miklu betri og vobalegri en áþr, ab enginn samjöfu- ubr er. Nú eru Spánverjar loksins búnir aí) fá konnng, Hinn 16. Nóvember valdi þingib Amadeus hertogann af Aosta, son Emanúels ítaiakonungs, til konungs síns. Var þetta mest aþ þakka atfylgi Prims, en honum auímaíist þó ekki aí> sjá konung þanu, er hann hafbi mest stutt til tiguarinnar, því ab nokkrum dögnm ábr en konungsefnib kom, varb haun fyrir árásum flugumauna, er særbu hann þeim sárum, er leiddu hann til bana fáeinum döguin síbar. Spánverjum og ekki sfzt binum nýa koriungi er hiu mesta eptirsjón í Prlm, því ab hann heflr verib sá eini mabr, er haidib gat Spánverjum í skefjum, eptir ab ísabella fór frá ; og hann mundi hafa orbib hinn mesti máttarstólpi hiris nýa koriungs. Ekkort heflr upp- götvazt uin, hverir morbingjarnir vorn. Vbr þykir, ef til vill, hbgómlegt af mbr ab fara ab tala um sjálfan mig eptir hiu miklu tíbindi, sem eg hofl vorib ab segja frá, en eg gjöri þab meira í þakklætisskyni vib þá, sem hlut eiga ab máli, því ab þjóbólfr beflr þó fáeina lesendr hör í landi. Eg fór til Edinborgar í Nóvembermánubi til ab halda opinbera fyrirlestra um ísland og íslendinga, og var þarþang- ab til í byrjun Kebrúarmánabar; þá fór eg til Newcastle, og bélt þar fyrirlestra um bókmentir Islands, um gobafræbi Norbr- landa og um ýmsa trú manna á Islandi á álfum o. s. frv. A bábum þessurn stöbum var okkr hjónuru tekib svo vel sem vib kæmim í góbra foreldra hús. Eg verb ab segja, ab eg hefl hvergi mætt svo góbum og vinsamlegum vibtökum og skemtilegu fólki sem þar, og hefl eg þó hitt rnarga góba menn bæbí hér og annarstabar; eg vona eg fari þangab aptr í sömu erindum ab vetri, og hlakka eg til þess. A bábum þessum stöbum sýndu menn og mikla löugun eptir ab heyra frá Is- laudi, og þætti mér ekki ólíklogt, ab ýmsir af kunuingjum mínum þar heimsækti Island ábr en langt um líbr. Oxford 9. Marz 1871. Góði vin! / Vetriun sem nú er að líða um garð liefir verið ódæma kaldr; um miðjan vetr, Desernber og Janúar, voru frostlög og hörkur og árnar hér kring- um Oxford ,voru alsvella margar vikur og aldrei þíðr dagr. Um Jólin og Nýárið voru þó hörk- urnar mestar, semmargamun minni til reka bæði hér, en þó hvað helzt fyrir sunnan sundið, þar sem sú óttalega orrahríð heflr- gengið. Um Jól- in, þegar mest var skothríðin kringum Paris, var þar gaddfrosin öll jörð og kafald, sem nokkuð tátmaði þá þýzku í að hæfa, og hindraði umsátr, að grafa göng og skurði, en að innan var París með sínar tvær millíónir, ljóslausir, eldlausir og varnarlausir veslingar, sem þoldu illa kuldann, ekki slíku vanir; orustur í Janúar voru á kafaldsdögum. þessi vetr hefir því verið éljóttr, en þegar leið fram á útmánuði, skipti í einmuna vorblíðu, sem stóð um viku eða hálfan mánuð; nú heflr aptr kólnað, og er frost á nóttunni en hraglandi á dag- inn, þó ekki snjór, því hann er allr burt þiðnaðr og svo ís. Öllum hefir létt um hjartaræturnar, að þar sem nú svo lengi, hvar sem litið var, stóðu ein- um í augu þeir þrír staflr »war« (strið) með trölla- letri, þá er nú og þeim vetri aflétt, og nú erfriðr skrifaðr á hverju húsi og hverju blaði. f>eir síð- ustu sjö mánuðir eru eins og draumr, gefi drott- inn að það verði draumr fyrir góðum daglátum, og að friðrinn verði að því skapi langvinnr og far- sæll eins og þetla stríð heflr verið hrikalegt og voðalegt. f>að umiiðna ár mun lengi verða minn- isstætt lifandi mönnum og komandi; alt er eða virðist að vera umbreytt, og eins og ný öld fari í hönd; sumir hafa fyrir satt, að um umliðin hundr- að ár (eða má ske tvær, þrjár aldir) hafl ekkiver- ið svo afdrifa mikið ár sem þetta, fyrst að orust- um og mannfalli, og þá niðrhruni ríkja og upp- reisn annara enn voldugri í þeirra stað. f>ýzkir hafa haft sigr (þó mannskæðan) í hverri orustu, og ekki einn ósigr. Hinn franski her hefir farið sem í herlciðingu mörgum hundrað þúsundum saman sem fangar austr til þýzkalands, og hver borg þar full af herteknum lýð. IJorgir og kast- alar unnir, sem áðr voru haldnir ósigrandi. Niðr- hrun hins franska keisaradæmis og hins franska keisara, og má um hann kveða sem segir í okk- ar skáldarímu: »hundrað rasta heyrði smell, þá halrinn datt að gólfi« — og nýr keisari og nýtt keisaradæmi í staðinn, nfl. f>ýzkalandskeisari. Hver mundi hafa verið svo spakvitr að spá því sem fram hefir komið; því það hefir alt orðið, sem all- ir héldu að aldrei mundi ske, og hitt óorðið, sem allir spáðu að verða mundi. Um friðinn get eg ekki nú sagt nema stutt. Vopnahlé var samið í enda Janúar, þannig að franskir gáfu upp öll vígin (eitthvað tuttugu) í kringum París. Borgin var þá hungrmorða, þó með hér um bil 200 þúsundir vígra manna, en fyrir utan voru þeir járnrekendr, af þeim þýzka her, að siðan 19. Sept. (því þann dag var borgin innilukt með öllum sínum virkjum og vígjum — komst enginn út eða inn nema fuglinn fljúgandi. Frakkland var þá í Janúar alt í þýzkrahöndumsuðrað

x

Þjóðólfur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.