Morgunblaðið - 11.05.1984, Qupperneq 17
16
17
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. MAÍ 1984
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. MAÍ 1984
ftfarcgptnliliiMfe
Utgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aöstoðarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthias Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033. Áskrift-
argjald 250 kr. á mánuöi innanlands. I lausasölu 20 kr. eintakiö.
Vilji mikils meiri-
hluta: einkarekstur
Attatíu og tveir af hverjum
hundrað, sem þátt tóku
nýlegri skoðanakönnun Hag-
vangs, vóru fylgjandi því, al-
mennt séð, að færa verkefni
frá hinu opinbera til einkafyr-
irtækja. Meðal verkþátta, sem
yfir 80% aðspurðra vildu
flytja yfir í einkarekstur, vóru
opinber mötuneyti og viðhald
á byggingum í eigu ríkis og
sveitarfélaga. Rúmlega 70%
töldu rétt að flytja sorphreins-
un yfir í einkarekstur og yfir
60% töldu rekstur almenn-
ingsvagna og ræstingu opin-
berra stofnana betur komin
hjá einkaðailum. Tæplega
60% töldu æskilegt að rekstur
Pósts og síma flyttist til
einkarekstrar. Hinsvegar stóð
meirihlutavilji til þess að
rekstur skóla, sjúkrahúsa og
dvarlarheimila væri áfram í
umsjá hins opinbera.
Rúmlega níu af hverjum tíu
töldu flutning umspurðra
verkþátta til einkarekstrar
hafa í för með sér aukna hag-
kvæmni og rúmlega átta af
hverjum tíu bætta þjónustu.
Eitt þúsund manna úrtak,
sem spurt var, var valið úr
Þjóðskrá af Reiknistofnun
Háskóla íslands. Svör fengust
frá 860, sem er bezta svörun
sem fengizt hefur í könnun á
vegum Hagvangs. Könnunin
er því góð spegilmynd af vilja
mikils meirihluta og sem slík
leiðbeinandi fyrir pólitíska
stjórnsýslu í landinu. Stjórn-
unarfélag íslands sem lét
vinna könnunina, á þakkir
skyldar fyrir framtakið.
Það er afgerandi niðurstaða
úr þessari skoðanakönnun að
flestir þættir ríkisrekstrar séu
betur komnir í höndum einka-
aðila. Slík tilfærsla muni ekki
einvörðungu auka hagkvæmni,
þ.e. betri nýtingu fjármuna,
heldur jafnframt tryggja al-
menningi betri þjónustu. Ekki
er hægt að túlka þessa niður-
stöðu á annan hátt en sem
ótvíræða stuðningsyfirlýsingu
mikils meirihluta við þá
stefnumörkun ráðherra
Sjálfstæðisflokksins að selja
beri ríkisfyrirtæki á þeim
starfsvettvangi sem einka-
rekstur getur annast, ekki sízt
þar sem samkeppni er til stað-
ar um almannaviðskipti.
Það kann að vera nauðsyn-
legt á tímum víðtæks eða stað-
bundins atvinnuleysis og til að
forða byggðaröskun, sem
fyrirsjáanlega yrði þjóðfélag-
inu dýr, að ríkið hjálpi til —
með eignaraðild — að koma
atvinnufyrirtækjum af stað og
yfir byrjunarörðugleika. Þeg-
ar slík fyrirtæki hafa hinsveg-
ar fest rætur á ríkið, eða sveit-
arfélagið, að leysa sig út úr
rekstrinum — og nýta áhættu-
fé sitt á ný, ef þurfa þykir, til
að koma nýrri atvinnustarf-
semi af stað. Þetta á þó aðeins
við í afbrigðilegum tilfellum.
Meginreglan á að vera sú að
samkeppnisrekstur sé í hönd-
um einkaaðila, enda tryggir
það fyrirkomulag bezta stýr-
ingu fjármagns til arðsemi í
rekstri og framkvæmdum.
Röng lánsfjárstýring og röng
fjárfesting liðins áratugar er
ein meginorsök þess, hve
kostnaðarþáttur við öflun
þjóðartekna íslendinga er hár
og hve nettótekjur, sem eru
skiptahlutur þjóðfélagsþegn-
anna, eru rýrar.
Samkvæmt könnuninni
stendur mikill meirihluti til
þess að rekstur sjúkrahúsa
verði áfram á vegum hins
opinbera, ríkis og sveitarfé-
laga. Engu að síður er nauð-
synlegt að mismunandi rekstr-
arform starfi hlið við hlið á
þessum vettvangi til að
tryggja nauðsynlegan sam-
anburð og æskilegt aðhald,
enda fara miklir fjármunir um
heilbrigðiskerfið.
Það eru aðeins um eða innan
við eitt hundrað þúsund ein-
staklingar, sem eru vinnandi í
íslenzkum þjóðarbúskap, og
mikill minnihluti þeirra við
störf, er skapa beint peninga-
leg verðmæti. Það er því ekki
stór hópur, þegar horft er til
milljónaþjóða, sem stendur
undjr kostnaðarþáttum ís-
lenzks samfélags. Það er því
nauðsynlegt að sníða þjóðfé-
laginu bæði yfirbyggingu og
samfélagsleg útgjöld við hæfi.
Erlend eyðsluskuldasöfnun er
óráðsía.
Jafnframt skiptir máli að
nýta takmarkað eigin- og afla-
fjármagn sem bezt. Fjárfesta í
framkvæmdum sem skila
kostnaði fljótt til baka. Fjár-
munir eru og vinnutæki í at-
vinnulífinu og höfuðmáli
skiptir, hvern veg unnið er
með þeim tækjum. Framtíðar-
atvinnuöryggi og framtíðar-
lífskjör ráðast af því, að við
nýtum sem beZt það fjármagn
og þá möguleika til atvinnu-
legrar nýsköpunar sem fyrir
hendi eru. í því efni eru hvatar
einkaframtaksins beztu leið-
arvísarnir. Niðurstöður úr
skoðanakönnun Hagvangs
sýna að fólk hefur gert sér
grein fyrir þeim staðreyndum
sem við því blasa í efnahags-
og atvinnumálum þjóðarinnar.
Því fyrr sem stjórnmálamenn
gera sér þetta ljóst þeim mun
betra.
Frá fundi forráðamanna Grænmetisverslunar landbúnaðarins með fréttamönnum í gær. Lengst til vinstri situr Gunnlaugur Hert verður eftirlit með pökkun kartaflna er eitt af því sem Grænmetisverslunin
Björnsson, forstjóri Grænmetisverslunarinnar, við borðsendann er Ingi Tryggvason, formaður stjórnar Grænmetisverslunarinnar, segir að gert verði til þess að bæta úr því ástandi sem nú ríkir.
fyrir aftan hann er stjórnarmaðurinn Gísli Gunnarsson á Hálsi, þá Agnar Guðnason, ráðunautur og loks Eiríkur Sigfússon, bóndi
á Sílastöðum, Eyjafirði, en hann er einnig stjórnarmaður í stjórn Grænmetisverslunarinnar. Morgunbiaftið/KEE.
Eiríkur Sigfússon, einn stjórnarmanna f Grænmetisverslun landbúnaðarins:
„Mistökin að leyfa Sambandinu að
annast innflutninginn á kartöflunum“
STJÓRN og forstjóri Grænmetisverslunar ríkisins boðuðu til
fréttamannafundar í gær í tilefni þeirra skrifa og þeirrar umræðu
sem undanfarið hefur farið fram vegna skemmdra kartaflna. Kom
þar fram að Grænmetisverslunin harmar þau mistök að neytendur
hafa fengið í hendur gallaðar kartöflur og greint var frá því að hert
yrði eftirlit með kartöflunum.
Ingi Tryggvason, formaður stjórnar
Grænmetisverslunar ríkisins, sagði
m.a. á fundinum að geymsluþol
finnsku kartaflnanna, sem hvað mest
hefur verið kvartað undan upp á síð-
kastið, hefði reynst mjög takmarkað,
og því væri mikilvægt að sem stystur
tími liði á milli pökkunar og neyslu.
Var á Inga að heyra, svo og öðrum
forsvarsmönnum Grænmetisverslun-
arinnar, að þeir vildu að miklu leyti
kenna kaupmönnum um það í hvaða
ástandi finnsku kartöflurnar voru,
þegar þær komust í hendur neytenda.
Sögðu þeir að kaupmenn færu mjög
illa með kartöflurnar og geymdu þær
ekki sem kælivöru. Þær þyrftu bæði að
geymast á köldum og dimmum stað.
Gunnlaugur Björnsson, forstjóri
Grænmetisverslunarinnar, sagði að f
Ijós heðfi komið, þegar finnsku kart-
öflurnar hefðu verið innkallaðar, að
elsta pakkningin hefði verið frá 8.
mars sl. en slíkt væri engan veginn
forsvaranlegt. Hann sagði að kaup-
menn keyptu að vísu ekki tveggja
mánaða birgðir af kartöflum í einu, en
þeir gættu þess ekki, þegar þeir fengju
nýja sendingu, að tæma kartöflu-
geymsluna og losa sig við gömlu vör-
una.
Forsvarsmenn Grænmetisverslun-
arinnar voru spurðir hvort þeir teldu
ekki að verslunin myndi veita betri
þjónustu, og bjóða upp á l>etri vöru, ef
hún skákaði ekki í skjóli einokunar á
kartöflusölu, heldur starfaði í sam-
keppni við aðra söluaðila á kartöflum:
Ingi Tryggvason sagði það vera af og
frá. Hann sagði: „Ég er þeirrar skoð-
unar, að við myndum hverfa til hátta
sem væru lakari, ef innflutningur á
kartöflum væri gefinn frjáls.“ Ingi var
þá spurður að því hvort hann væri
reiðubúinn til þess að láta reyna á það
hvort hans skoðun væri rétt, með því
að mæla með því að kartöfluinnflutn-
ingur yrði gefinn frjáls í eitt ár, og
svaraði Ingi þá: „Ég er ekki viss um að
ég sé neitt spenntur fyrir því. Við höf-
um engan áhuga á því að fá öðrum
innflytjendum innflutninginn í hend-
ur, þar sem við teljum að þeir geti ekki
annast þessa þjónustu betur en við
gerum."
Á fundinum kom fram að umboðsað-
ilinn sem flutti finnsku kartöflurnar
hingað til lands, SÍS, var ekki ábyrgur
fyrir gæðum kartaflnanna þegar þær
voru komnar hingað til lands. SÍS fékk
full umboðslaun fyrir þessa milli-
göngu, sem munu vera um 3%, en for-
ráðamenn Grænmetisverslunarinnar
sögðu það vera sér óviðkomandi. Einn
stjórnarmanna Grænmetisverslunar
landbúnaðarins, sem sat fundinn, Ei-
ríkur Sigfússon, bóndi á Sílastöðum í
Eyjafirði, virtist ekki vera sammála
öðrum fundarboðendum um ágæti þess
að SÍS annaðist umboðsstörf fyrir
Grænmetisverslunina, því Eiríkur
sagði: „Ég tel að umboðsaðilar ættu að
vera ábyrgir fyrir vörunni, þar til hún
er komin hingað. Mistökin voru að
leyfa Sambandinu að fara inn í þennan
innflutning á finnsku kartöflunum.
Það voru gerð mistök, hvað þessar
finnsku kartöflur varðar. Það þýðir
ekkert annað fyrir okkur en viður-
kenna það, og reyna að koma í veg
fyrir að slík mistök endurtaki sig.“
Er forsvarsmennirnir voru spurðir
hvers vegna ekki hefði verið leitað eft-
ir betri kartöflum annars staðar frá,
svo sem frá suðlægum löndum, og
hvers vegna ekki hefði verið reynt að
vera með nýjar kartöflur á boðstólnum
mun fyrr, en nú eru væntanlegar nýjar
ítalskar kartöflur á markaðinn, sagði
Ingi Tryggvason m.a.: „Það hafa ef til
vill ekki verið bein fyrirmæli frá ríkis-
valdinu, um að kartöfluverði væri
haldið niðri, en við höfum ávallt, síðan
ég kom fyrst nálægt þessum málum,
verið undir vissri pressu, hvað verð-
iagningu snertir. Þetta er vegna þess
hve þungt kartöflur hafa vegið í vísi-
tölugrunninum, allt þar til sá nýi sá
dagsins ljós, og því hafa ríkisstjórnir
þrýst á að kartöfluverði væri haldið
niðri. Það hefur því ávallt verið reynt
að kaupa inn eins hagkvæmt og hægt
er.“ Ekki vildi Ingi meina að þar með
hefðu lélegar kartöflur ávallt verið
keyptar inn, og benti á, að þær kartöfl-
ur sem keyptar væru til landsins væru
ávallt flokkaðar sem 1. flokkur, þegar
þær færu um borð í skip erlendis,
þannig að ekki væri verið að kaupa
neitt rusl til landsins.
Eiríkur tók undir orð Inga hvað
snertir vísitöluna, og benti á að m.a.s.
innfluttar, erlendar kartöflur væru
niðurgreiddar, vegna vísitölunnar, og
það kvaðst hann telja í hæsta máta
óeðlilegar niðurgreiðslur.
Á fundinum kom einnig fram að
Grænmetisverslunin hefði engar at-
hugasemdir fram að færa, hvað það
snerti að fram færi opinber rannsókn
á kaupum á finnsku kartöflunum.
Störf þingnefnda harðlega gagnrýnd:
Máladauði óvenju
mikill vegna vinnu-
lags þingnefnda
Þingmaður Sjálfstæðisflokks kallar flokks-
bróður sinn „hlaupasnata fyrir Alþýðuflokk“
MEINT slök vinnubrögð þingnefnda,
einkum allsherjarnefndar sameinaðs
þings, komu til umræðu utan dag-
skrár í sameinuðu þingi í gær er Stef-
án Benediktsson (BJ) kvaddi sér
hljóðs og spurðist fyrir um störf alls-
herjarnefndar, sem ekki hafi verið
kvödd saman til fundar síðan 30. apr-
íl, þrátt fyrir mörg óafgreidd mál.
Meðal mála sem nefndin á óafgreidd
er tillaga um þjóðaratkvæði um milli-
sterkt öl, sem Stefán Benediktsson er
meðflutningsmaður að. Formaður
allsherjarncfndar er Olafur Þ. Þórð-
arson (F). f umræðunni veittist Egill
Jónsson (S) harkalega að flokksbróð-
ur sínum Eyjólfi Konráði Jónssyni
vegna nefndarstarfa í efri deild.
Olafur Þ. Þórðarson (F) sagði oft
erfitt að halda þingnefndarfundi á
fyrirframákveðnum tímum, enda
væri hann, sem formaður allsherj-
arnefndar sameinaðs þings, einnig
í þingnefnd í neðri deild, sem héldi
fundi á sama tíma. Því hafi fallið
niður fundur í fyrrtöldu nefndinni.
Hann kvað og mætingar þing-
manna á fundi allsherjarnefndar
ekki slíkar að þeim færist að ásaka
sig sem formann hennar um slak-
leg vinnubrögð.
Eiður Guðnason (A) kvað frum-
varpi, sem hann hafi flutt ásamt
fleiri þingmönnum um afnám ein-
okunar á sölu matjurta og að inn-
flutningur á kartöflum og nýju
grænmeti verði gefinn frjáls, hafa
verið vísað til landbúnaðarnefndar
efri deildar um miðjan nóvember,
en þó hefði þingnefndin ekki enn
afgreitt það frá sér. Svona sleða-
hátt væri ekki hægt að þola. For-
seti þingdeildarinnar hafi beint
þeim tilmælum til formanns nefnd-
arinnar að hún afgreiddi málið, en
hann hafi ekki sinnt þeim tilmæl-
um.
Guðmundur Einarsson (BJ) kvað
ótækt að nefndarformenn þrjózk-
uðust við að halda fundi vegna
„prívatskoðana á málum". Það
væri misbeiting valds að koma á
þann hátt f veg fyrir að jafnvel
meirihlutavilji þings næði fram að
ganga.
Egill Jónsson (S) kvað umsagnir
um þingmál Eiðs hafa borizt seint
til landbúnaðarnefndar. Sérstök
stjórnskipuð nefnd hefði nú á
hendi endurskoðun laga um Fram-
leiðsluráð landbúnaðarins, sem
frumvarp Eiðs fjallaði um, og væri
eðlilegt að efni þess kæmi þar til
umfjöllunar og væri eftir atvikum
tekið inn í hugsanlegar breyt-
ingartillögur frá endurskoðunar-
nefndinni. Þessvegna teldi hann
rétt að vísa því til ríkisstjórnarinn-
ar. Síðan veittist Egill að Eyjólfi
Konráði Jónssyni (S), vegna vinnu-
bragða, sem hann taldi landbúnað-
arnefnd lítt til sóma og kallaði Eg-
ill flokksbróður sinn „hlaupasnata
fyrir Alþýðuflokkinn".
Ólafur Þ. Þórðarson (F) sagði
meirihluta þingnefnda, ekki
nefndaformenn, ráða vinnubrögð-
um. Dagblöðin ættu heldur ekki að
ráða þeim með forskrift utan úr
bæ. Hann minnti á ritstjóra, sem
kjörinn hefði verið á þing og þar í
allsherjarnefnd, en enn á hvorug-
um staðnum mætt.
Eiður Guðnason (A) sagði
óvænta árás Egils Jónssonar á
flokksbróður sinn, Eyjólf Konráð
Jónsson, ómaklega og ódrengilega.
Eyjólfur væri formaður fjárhags-
og viðskiptanefndar efri deildar,
hefði haldið þar rúmlega 40 fundi í
vetur, afgreitt mál fljótt og vel frá
nefndinni — og á lýðræðislegan
hátt. Vinnubrögð hanns væru öðr-
um nefndaformönnum góð fyrir-
mynd. Hinsvegar væri illt til þess
að vita að „talsmenn hinna
skemmdu kartaflna“ tefðu fram-
vindu mála, sem horfðu til hins
betra fyrir allan almenning í land-
inu.
Egill Jónsson (S) kvað rétt frá
skýrt ágætri formennsku Eyjólfs í
fjárhagsnefnd, en hann tæki ekkert
aftur um vinnubrögð hans næstlið-
Egill Eyjólfur Konráð
Jónsson Jónsson
inn morgun í landbúnaðarnefnd.
Karvel Pálmason (A) tók undir
orð Eiðs um ómakleg ummæli Egils
Jónssonar í garð Eyjólfs Konráðs.
Forsetar hefðu hinsvegar ítrekað
þurft að veita ýmsum þingnefnda-
formönnum öðrum og þingnefnd-
um áminningu fyrir slakleg vinnu-
brögð.
Eyjólfur Konráð Jónsson (S)
kvað orð standa til þess að hann
hafi staðið í ósæmilegri framkomu
í landbúnaðarnefnd þá um morg-
uninn. Engin deiluorð hefðu þá
fallið milli sín og Egils Jónssonar.
Sök sín væri sú ein að vekja athygli
á óafgreiddu frumvarpi Éiðs
Guðnasonar, sem legið hefði hjá
nefndinni frá því í nóvember. Það
væri allt og sumt. Agli væri frjálst
að skjóta á sig úr ræðustól Alþing-
is. Hann myndi hinsvegar ekki
svara í sömu mynt.
Guðmundur Éinarsson (BJ) kvað
vinnulag þingnefnda og eyður í
störf þeirra valda því, að mál söfn-
uðust saman óafgreidd á síðustu
vikur þings. Þetta þýddi óhjá-
kvæmilega meiri „máladauða“ en
vera þyrfti. Hér ættu formenn
þingnefnda sök, öðrum fremur.
Þorvaldur Garðar Kristjánsson,
forseti sameinaðs þings, kvað
nauðsynlegt að dreifa starfi þing-
nefnda betur á allan þingtímann.
Forsetar hefðu ítrekað beint slík-
um tilmælum til formanna þing-
nefnda. Hinsvegar væri hvorki í
þeirra valdi að ákveða hvaða röðun
þingnefndir hefðu á þingmálum né
hvern veg þær afgreiddu þau.
Verkamannasambandið 20 ára:
„Afstaða okkar mun
harðari en hjá ASÍ“
Frá fundi sambandsstjórnar Verkamannasambands íslands í gær.
- segir Guðmundur J.
Guðmundsson for-
maður VMSÍ um af-
stöðuna í kjaramálum
Verkamannasamband ís-
lands á 20 ára afmæli um
þessar mundir. í gær kom
sambandsstjórnin saman og
ræddi viðhorfin í kjaramálum,
ásamt fleiri málum, og í dag
verður fundað á nýjan leik,
með hátíðlegri blæ, þar sem 5
félagar sambandsins verða
heiðraðir sérstaklega fyrir
mikil og góð störf í þágu
verkamanna.
Verkamannasamband I
Istands
Stofnaö 1964
Nýtt merki Verkamannasambands-
ins, sem sambandið hefur látið gera
í tilefni af 20 ára afmælinu.
Blm. Mbl. spurði Guðmund J.
Guðmundsson, formann Verka-
mannasambands Islands, að því í
gær, hver tónn hefði verið í
mönnum á sambandsstjórnar-
fundinum: „Afstaðan er mun
harðari en kom fram á fundi mið-
stjórnar ASÍ og fulltrúa lands-
sambanda nú á mánudaginn. Við
samþykktum að skipa starfshóp
sem mun kanna stöðuna og und-
irbúa fund í júní. Persónulega
finnst mér liggja í loftinu, að
samningnum verði sagt upp frá 1.
september," sagði Guðmundur,
„en á þessu stigi er ekki hægt að
fullyrða neitt um það.“
Þeir félagar sem verða heiðrað-
ir á hátíðafundinum í dag eru:
Björn Jónsson, Hermann Guð-
mundsson, Þórunn Valdimars-
dóttir, Andrés Guðbrandsson og
Jóna Guðjónsdóttir.
Rúm 70% hlusta á rás 2 einhvern hluta dagsins:
„Himinli fandi með
þessa niðurstöðu“
- segir Þorgeir Ástvaldsson um skoðanakönnunina á vegum Hagvangs
RÚMLEGA 70% þeirra, sem
spurðir voru í skoðanakönn-
un sem framkvæmd var á
vegum Hagvangs, sögðust
hlusta á rás 2 einhvern hluta
dagsins. Spurningin var orð-
uð á þann veg að kannað var
hvort fólk hlustaði alltaf,
stundum eða sjaldan á rás 2.
Niðurstaðan lá fyrir í gær.
„Ég er í einu orði sagt himin-
lifandi með þessar niðurstöðu,"
sagði Þorgeir Ástvaldsson, út-
varpsstjóri rásar 2, er blm. Mbl.
ræddi við hann. „Þetta kemur
mér að mörgu leyti á óvart, en
sannar, að rás 2 er ekki ungl-
ingaútvarp eins og svo margir
hafa haldið fram. Við munum
ekki láta staðar numið nú. Þetta
á eftir að verða okkur mikil
hvatning til frekari átaka.“
Úrtak könnunarinnar var
1.000 manns og var svörunin
mjög góð eða 86%. Könnunin á
hlustendahópi rásar 2 var gerð
samhliða könnun á viðhorfum
almennings til einka- og ríkis-
reksturs. Sagði Þorgeir að alls
hefðu 70,9% sagst hlusta á rás 2
einhvern hluta dagsins. Svaraði
þetta til þess, að 54% hlustuðu
að staðaldri á stöðina. Auk
framangreindra niðurstaða
kæmi m.a. fram, að lítill sem
enginn munur væri á hlustun á
milli kynja, né heldur á milli
kjördæma, þar sem útsendingar
rásar 2 næðust.
Þá kom jafnframt fram í
könnunni, að hlustendahópur
stöðvarinnar virðist ekki bund-
inn við neinn einn aldurshóp
öðrum fremur. Ef svör eru
flokkuð eftir aldri þátttakenda
kemur í ljós, að 100% hlustun er
hjá fólki undir tvítugu. Á aldr-
inum 20—24 ára er hlustunin
88,7%, 90,8% á aldrinum 25—29,
86,7% á aldrinum 30—40 ára,
57,3% hjá fólki frá fertugu til
fimmtugs, 51,9% hjá 50—60 ára
fólki og 28,6% hjá fólki yfir sex-
tugt. Hlustun í heimahúsum
reyndist 50,5% en 30,8% á
vinnustöðum.