Morgunblaðið - 20.10.1974, Blaðsíða 16
16
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. OKTÓBER 1974
„EKKI
, VISSI
EGAÐ
ÍSBJÖRN
GÆTI
VERIÐ
SVONA
STOR
Myndirnar eru fallegar og það
er svo margt hérna sem maður
fer að hugsa meira um en áður
Ungir Njarðvíkingar í heimsókn á Sögusýningunni
Kristln Einarsdóttir og Jónína Kr. Jónsdóttir.
SÖGUSÝNINGIN „ísland — ís-
lendingar, ellefu alda sambúð
lands og þjóðar" að Kjarvalsstöð-
um hefur verið ágætlega sótt slð-
an hún var opnuð þann 10. októ-
ber. Allmargir hópar skólanem-
enda hafa komið I fylgd með kenn-
urum slnum að skoða sýninguna
og þegar blaðam. Mbl. leit þar við
voru I heimsókn nemendur úr 1 2
ára bekk Barnaskóla Njarðvlkur.
Þau höfðu komið. um fjörutíu tals-
ins, ásamt kennurunum Kristbirni
Albertssyni og Hrafnhildi Hilmars-
dóttur og leiðbeindu þau börnun-
um um það, sem fyriraugu bar, og
virtist unga fólkið hafa ánægju af.
Kristln Einarsdóttir og Jónína
Kr. Jónsdóttir sögðust vera afar
hrifnar af Isbirninum uppstoppaða
frá Húsavlk og það var reyndar
álit flestra, sem við var rabbað.—
Og svo Ijósmyndirnar, þær eru
margar mjög fallegar, sögðu þær
stöllur — til dæmis myndirnar frá
bjargsigi og haflsmyrtdir, og margt
fleira. Við höfum skoðað I kíki
myndir og séð ýmislegt, serri
maður er ekkert að hugsa út I
svona hversdags, en er svo
skemmtilegt að sjá og heyra.
Ólafur Garðarsson og Árni
Einarsson höfðu verið að horfa á
litskuggamyndirnar.
— Þetta er fin sýning, sagði
Árni og Ólafur tók I sama streng.
— Ég hafði til dæmis ekki hugsað
mér að isbjöm gæti verið svona
stór .... Kennarinn er búinn að
skýra margt út fyrir okkur. Og
áður en við komum hingað fórum
við i Árnagarð og sáum handritin.
Annars höfum við ekki farið marg-
ar svona ferðir, þó fengum við að
skreppa F Þjóðleikhúsið i fyrra á
„Ferðin til tunglsins". Það voru
allir mjög spenntir að fara þetta,
þegar við heyrðum það stæði til
og ábyggilega öllum, sem finnst
gaman að þessu. Sveinbjörn
Guðmundsson, Karl Sanders og
Ómar Aspar Birgisson voru að
skoða gjall og hraunkúlu-
myndanir sem komu úr Heklu l
gosinu 1947. Og grjót úr Skaftár-
eldum 1783. — Skritið að sjá
þetta. sagði Sveinbjörn. — Maður
er ekkert að hugsa út í hvað stein-
ar séu gamlir eða hvaðan þeir eru
komnir þegar við sjáum þá úti. En
svo fer maður að hugsa meira,
þegar hlutirnir eru settir svona
sérstaklega upp og sögð saga i
kringum allt. Það gerir þetta ein-
hvern veginn öðruvisi.
Kolbrún Kristinsdóttir rýndi i
hreinskrift Konráðs Gislasonar á
fyrsta orðsafni Hallgrims
Schevings, og i Ijós kom að hún
hafði haft mikla ánægju af ferð-
inni i Árnagarð skömmu áður.
— Ég get eiginlega ekki gert
upp við mig, hvort eitthvað eritt er
öðru merkilegra, sagði hún. —
Náttúrlega isbjörninn og gosið og
allar þessar myndir eru flottar.
Það er gott að hafa kennara eða
einhvern til að skýra út fyrir
okkur, en annars fylgja leiðbein-
ingar og útskýringar með mörgu.
Rúnar Magnússon og Helgi
Eyjólfsson
Og svo þegar við förum að skoða
okkur um, þá kannast maður við
margt af þvi úr íslandssögunni.
Inni I Kjarvalssal er Þórunn
Magnúsdóttir að fylgja nokkrum
hóp barna um salinn og stað-
næmzt er frammi fyrir mynd af
fyrsta forseta íslands. — Og hvað
hét hann? spyr Þórunn. Og nú
bregður svo við að unga fólkinu
vefst tunga um tönn. Það gengur
betur, þegar röðin kemur að Jóni
Sigurðssyni, þá eru börnin fljótari
til svara.
— Okkur finnst að við sem
erum i skólum úti á landi, ættum
að fá að fara miklu oftar á sýning-
ar hér og fleira sem er I boði. það
er svo fróðlegt og skemmtilegt.
Þetta sögðu þær Þórey Brynja
Jónsdóttir, Fanney Jósepsdóttir
og Helga Guðmundsdóttir. — Það
var fint að fá að koma á þessa
sýningu og hún er þannig útbúin,
að maður getur fengið miklar
upplýsingar og fróðleik, sem
maður er kannski ekki alltaf með I
huganum. Allir krakkarnir voru
stórhrifnir af þvt að fá áð fara
þessa ferð og okkur fannst einna
skemmtilegast að sjá handritin (
Árnasafni og svo myndirnar hérna
af landslagi og af fólki. og fuglarn-
ir og isbjörninn . . . já, það er bara
allt skemmtilegt.
— Hugsaðu þér sf hann hefði
nú verið lifandi, segir Rúnar
Magnússon og horfir F leiðslu á
isbjörninn ásamt fálaga sinum
Helga Eyjólfssyni. — Maður hefði
getað lent i krassandi ævintýri þá,
bætir hann við og segir líka að
hann hefði áreiðanlega ekki tekið
til fótanna, heldur ráðizt ótrauður
til atlögu við bangsa.
— Ertu nú viss um það, skýtur
Helgi að honum og dregur stór-
lega i efa, að vinur hans sé svo
kjarkaður. — Þetta er ágætt
hérna, bætir hann við, en ég er
feginn að kennararnir eru með. Ég
hefði ekki skilið helminginn af
þessu, ef okkur væri ekki sagt
smávegis um hvern hlut, eða
sumar myndanna. Og þetta var
sniðug ferð og ég vildi fara oftar á
einhverjar svona sýningar.
Og auðheyrt var að þar voru
flestir á sama máli. Starfsstúlkurn
ar á Kjarvalsstöðum létu ágætlega
af skólafólkinu sem sýningprgest-
um, sum hlypu að visu i gegn og
sýndu ekki teljandi áhuga, en önn-
ur virtust hafa fullan hug á að
fræðast sem mest og bezt um það
sem fyrir augu og eyru bæri. h.k.
Hópurinn úr 6. bekk barnaskóla Njarðvlkur. Ljósm Ól K Magn
Ólafur Garðarsson og Árni
Einarsson
Ungir sýningargestir. Með þeim er Þórunn Magnúsdóttir sem kynnti þeim
sýninguna.
Þórey Br. Jónsdóttir, Fanney Jóseps-
dóttirog Helga Guðmundsdóttir