Morgunblaðið - 23.09.2001, Blaðsíða 33

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. SEPTEMBER 2001 33
✝ Sigríður LovísaHaraldsdóttir
fæddist á Ísafirði
15.09. 1916. Hún lést
12. september síðast-
liðinn á heimili sínu,
Hraunbúðum í Vest-
mannaeyjum. Sigríð-
ur var dóttir hjón-
anna Haraldar Lofts-
sonar beykis og
Kristjönu Bjarneyjar
Jónsdóttur.
Albróðir Sigríðar
var Jón Haraldsson
sem er látinn og eft-
irlifandi systkini
samfeðra eru Guðrún, Elísabet
Hjördís, Jón Kristinn, Jónína Guð-
rún og Halla Vilborg.
Sigríður kvæntist
Gísla Ragnari Sig-
urðssyni útgerðar-
manni f. 16.09. 1916
d. 17.05. 1995. For-
eldrar hans voru
Sigurður Sigurðsson
og Vilborg Jónsdótt-
ir.
Fóstursonur Sig-
ríðar og Gísla er Jón
Kristinn Haraldsson,
kona hans er Guðný
Alfreðsdóttir og
eiga þau þrjú börn
og fjögur barna-
börn.
Útför Sigríðar var gerð frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum
22. september sl.
Með örfáum orðum langar mig að
minnast ástkærrar ömmu minnar og
nöfnu, Sigríðar Lovísu Haraldsdótt-
ur.
Undirbúningur 85 ára afmælis
þíns stóð fyrir dyrum þegar þú
skyndilega ákvaðst að kveðja þennan
heim. Ég er þakklát fyrir það, að í
ágúst síðastliðnum heimsótti ég þig
ásamt fjölskyldu minni til Vest-
mannaeyja og eru þær stundir sem
við áttum þá mér mjög dýrmætar.
Minn fyrsta áratug bjuggum við á
neðri hæðinni á Faxastígnum og þú
amma mín og afi á efri hæðinni. Það
er óhætt að segja að það voru forrétt-
indi að fá að búa í sama húsi og þið.
Eftir að fjölskylda mín flutti til
Reykjavíkur gisti ég alltaf hjá ykkur
þegar ég kom til Eyja, hvort sem ég
var að stunda þar vinnu, fara á
þjóðhátíð eða bara að koma í heim-
sókn og þar leið mér alltaf vel, enda
dekrað við mig eins og þér og afa var
einum lagið. Þegar þú svo fluttir á
Hraunbúðir þótti þér afar leitt að
þurfa að selja Faxastíginn og geta
ekki hýst okkur þegar við kæmum til
Eyja. Þú varst ætíð afar stolt af okk-
ur, barnabörnum þínum, og vonaðist
til að ég myndi feta í fótspor þín og
gerast saumakona, en það varð nú
ekki ég heldur var það hún Freydís
systir sem fetaði í þau spor.
Nú hafið þið afi hist aftur og mig
langar til að þakka þér og afa fyrir
þær ógleymanlegu stundir sem við
áttum með ykkur, þær verða vel
geymdar og ykkar verður sárt sakn-
að.
Þín
Sigríður Lovísa.
SIGRÍÐUR
LOVÍSA
HARALDSDÓTTIR

 

  
 
 
  
  


  
 



  
 


 

!
  "  " 

  
# $% 
#
  &' ( ) 
& 

  * *"+# 

''  ,

  ( ' 
 
 "+'%-'

  

 
  
 


  






   


   
  !""#
$  % 

 &
 




'
(    
 !! "
# $! # %#& ''
( "
# $!   #" & ''
% )$%
# $!
*#  # & ''
+#%!, 
# $! (# -# & ''
 !!# . /$%
# & ''  !,!# #"! $!
/#!#/0!/#!#/#!#/0!
$%  '! !!# 1'!2

 

 

     
    
 
                

 

  
 
   


 !
"

# 
  $ %# #"%
&
   
 !!  " # $%
& ! % '
 !!  %( ) % $%
*%% + (
$%
, %-
$%
(  '(  !! 
.
$% '( /! %.  !! 
(, % , % !!
$-/ % /, %


 
  
   
        

         

  
 
 
   

   

  
 
       !
" #$!%$ 
!%  &
"!!! ' ("  "%$ 


"!!!
#$!(!" $"
"!!%$ 

)!" !%!
*"!"*+!&


 
    
       
   
         

  



  
 
 
       
  !  # !"# #"$%& ' &()  
* +&$$%&
,*- # % . ++
$+&& #, $/!&$$%&

% $+!&& ++ ' &$$%&
0!%
' &$$%&
%#( & &- &

 

 
  
  
       
  
   
    
  

 
  

 
 

 

 
 !"!"## 
$
%#


!"##  &' (
 
 !"
)

!"##  *+ +
  ,-.&'!"## 

*
%
 
!"##  )"

 
!"## 
( !    
!"## 

 
#
! !
Ég var staddur í
sumarleyfi erlendis
þegar hringt var í mig
og mér sagt að Kjart-
an væri dáinn. Þetta
kom mér ekki á óvart því áður en ég
fór hafði ég talað við dóttur hans
sem tjáði mér alvarleika sjúkdóms-
ins sem þá var talinn kominn á það
stig að dauðinn væri á næsta leiti.
Kjartan hafði um nokkurt skeið
verið veikur en lengi vel áttum við
gott spjall saman og síðast nú í
sumar.
Þegar ég hóf störf hjá lögregl-
unni á Akureyri, þá ungur maður,
var Kjartan annar tveggja varð-
stjóra liðsins. Hann var varðstjóri á
minni fyrstu vakt sem er mér mjög
eftirminnileg, og það var hann sem
leiddi mig fyrstu sporin á þeirri
braut sem síðar varð mitt ævistarf.
Kjartan var stór og myndarlegur
og voru fáir sem báru lögreglubún-
inginn jafn glæsilega og hann. Áður
en Kjartan hóf störf hjá lögreglunni
KJARTAN
SIGURÐSSON
✝ Kjartan Sigurðs-son, fyrrv. lög-
regluvarðstjóri,
fæddist 23. október
1926. Hann lést á
Fjórðungssjúkrahús-
inu á Akureyri 19.
ágúst síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Akureyrarkirkju
30. ágúst.
hafði hann starfað við
bifreiðaakstur og
vinnuvélastörf. Þau
störf voru honum
ávallt kær og minntist
hann þeirra oft í um-
ræðu. Þá átti hann um
margra ára skeið trillu
með Sigurði Eiríks-
syni lögreglumanni og
kærum vini sínum og
sóttu þeir félagar sjó-
inn stíft á tímabili.
Með starfi sínu hjá
lögreglunni kenndi
hann fólki listina að
keyra bíl og nutu
margir tilsagnar hans í þeim efn-
um. Meðal annarra voru mín þrjú
börn, en þegar ég valdi ökukennara
fyrir þau kom enginn annar en
Kjartan til greina. Þau hafa líka
fram til þessa ekið óhappalaust eft-
ir þá góðu leiðsögn sem þau fengu
hjá ökukennara sínum.
Eftir að Kjartan fór á eftirlaun
vann hann um tíma sem sendi-
sveinn, eins og hann sagði sjálfur,
hjá Háskólanum á Akureyri. Þar
naut hann samvista við ungt starfs-
fólk nýs skóla og líkaði honum það
vel. Mér er kunnugt um að þeim lík-
aði einnig samveran við þennan
glæsilega öldung. Hann gat örugg-
lega miðlað þeim einhverju af sinni
miklu og góðu reynslu, sérstaklega
í mannlegum samskiptum. Þegar
ég hafði starfað í lögreglunni um
hríð, hagaði svo til að ég gerðist að-
stoðarvarðstjóri á vaktinni hjá
Kjartani og var það í mörg ár. Þá
varð samstarf okkar mikið og ein-
staklega gott. Hjá honum lærði ég
mikið um starfið. Hann var einstak-
lega réttsýnn maður og kenndi mér
það m.a. að enginn er sekur fyrr en
sekt hans hefur verið sönnuð, og að
allur vafi skuli vera sakborningi í
hag. Ég undraðist það oft hve mikla
þolinmæði hann hafði þegar við
komum með ölvaða og æsta menn
til hans, en yfirleitt tókst honum að
tala þá til, þannig að ekki þurfti að
koma til frekari vandræða með þá.
Ég hugsaði líka hve gott handtek-
inn maður ætti, sem leiddur var
fyrir Kjartan. Sá maður var í góð-
um höndum. Þegar Kjartan hafði
tekið sínar skýrslur af þeim hand-
teknu, eða þá róað æsta menn ók
hann þeim yfirleitt heim á sínum
eigin bíl og fór þá gjarnan úr lög-
reglujakkanum til að heimferðin
yrði ekki áberandi fyrir þá. Þetta
kunnu menn að meta og þess vegna
var Kjartan vinmargur og mjög
vinsæll bæði meðal okkar viðskipta-
vina og samstarfsmanna.
Það var alltaf hlustað á skoðanir
Kjartans í öllum málum. Kjartan
var ættaður úr Vopnafirði og átti
greinilega mjög ljúfar minningar
þaðan úr uppvextinum.
Nú þegar leiðir okkar skilja er
það fyrst og fremst þakklæti sem er
í mínum huga og þá fyrir að hafa átt
þess kost að eiga þennan ágæta
mann að vini og samstarfsfélaga í
mörg ár. Ég sendi fjölskyldu Kjart-
ans samúðarkveðjur um leið og ég
kveð þennan góða vin.
Ólafur Ásgeirsson.
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Það
eykur öryggi í textameðferð og
kemur í veg fyrir tvíverknað.
Þá er enn fremur unnt að senda
greinarnar í símbréfi (569 1115)
og í tölvupósti (minning@-
mbl.is). Nauðsynlegt er, að
símanúmer höfundar/sendanda
fylgi.
Um hvern látinn einstakling
birtist formáli, ein uppistöðu-
grein af hæfilegri lengd, en aðr-
ar greinar um sama einstakling
takmarkast við eina örk, A-4,
miðað við meðallínubil og hæfi-
lega línulengd, (um 25 dálk-
sentimetra í blaðinu).
Frágangur
afmælis- og
minningar-
greina