Lesbók Morgunblaðsins - 29.03.1980, Blaðsíða 2

Lesbók Morgunblaðsins - 29.03.1980, Blaðsíða 2
> Arið 1000 mætti til hægöarauka kalla þau aldamót þegar evrópsk siðmenn- y J ing var dýpst sokk- in. Frá þeim púnkti byrjar sú hreyfing uppáviö í menningarátt sem áfram hélt til ársins 1914.“ Svo skrifar Bertrand Russel í bók sinni History of Western Philosophy, amerísku útgáfunni bls. 198. Samt leið ekki nema öld þángatil kristnir menn brendu þrjár miljónir bóka í bókasafninu í Tripolis á Sýr- landi (1109), í fyrstu Krossferðinni, stríði sem var yfirhelgaö af páfanum, svo ég vitni í indverska heimild (Indian PEN 1957), og vona reyndar aö hér kunni eitthvað að vera málum bland- aö. Alt um þaö, lagt var á stað í Krossferðirnar um það bil sem verið var aö kristna okkur hérna. Líka kynni eitthvað að vera bogiö við frásögnina hjá Ara í Íslendíngabók, um kristnun okkar. Einkennilegt séráparti að kríngum 1000 viröist hvorki hafa verið menn- íngarleg né landfræðileg fyrirstaöa á teingslum milli íslands og suðvestan- verðrar Evrópu, tam Frakklands, Einglands og Þýskalands. Híngað komu nafngreindir klerkar sunnanúr heimi og settu hér skóla á nokkrum stöðum að upphafi 11tu aldar. Þessir menn komu ýmist af meginlandinu eða úr Bretlandi og fluttu með sér latínu, skólastík og gregorískan saung, svo og bókmentir af því tagi sem þá giltu á suðlægum menníngarsvæöum álfunn- ar. Um sama leyti fóru líka úngir menn, nafngreindir, af íslandi til náms suðrí Evrópu, til Einglands, Normandí, Þýskalands, Parísar og reyndar á marga staði aðra, nafngreinda; sumir læröu í nafntoguðum skólum. íslensk- ur ábóti, Nikulás nokkur frá Múnka- þverá (d 1159) tók hæð leiöarstjörnu viö ána Jórdan á öndveröri 12tu öld. Bent hefur verið á að um sama leyti þektu íslenskir fræðimenn arabískt oröafar um stjörnufræði, sem nútíma stjörnufræðingar botna ekki í hvar þeir hafa tínt upp. Nikulás ábóti segir líka í riti af suðurferð sinni nákvæmlega á hvaða landfræöilegum mörkum túngur skiftast í Þýskalandi. Hópur pílagríma af íslandi, fótgángandi menn, gistu í klaustrinu Reichenau viö Bodensee um 1100 og má enn sjá nafn sérhvers þeirra varðveitt í eftirriti gestabókar. Fyrst íslenskra rita eru taldar hómilíubækurnar, helgisiða- rit reist á Gregoríusi, og hljóta aö hafa borist híngað meö klerkum á 10undu öld; byrjun ritaldar hér kann að hafa veriö í því falin að snara þessu dóti úr latínu, svo fólk grynti ögn í þeim furöulegum sjónleik sem kaþólsk messa er, svo og tíðagerðum. Þarna kynni semsé að vera undirstaða okkar í evrópskri bókarament, enda kristniboö ekki formandi fyren viðstaddir botna í messunni sjálfri; í raun var útskýring messunnar sama og katekesis — án útskýríngar á henni hefði eins mátt messa yfir hundum. En vandi hlýtur fróðum mönnum að hafa verið á höndum, nær árinu 1000 að útskýra slíkar bækur meö árángri til sálubótar nýkristnuöu fólki, sem átti sér ekki einusinni bókletur; (rúnaletur er óþekt sem bókletur á íslandi). Mikiö vanda- mál íslenskrar kristindómskenslu að © Halldór Laxness ATHUGANIR UM FORNBÓKMENNTIR (Úr sendibréfi til próf. Régis Boyer) upphafi hefur veriö aö þýða Pater noster. Slíkur texti hefur mönnum verið óskiljanlegur frá rótum, td. faðir vor þú sem ert á himnum; og ekki tók betra við þegar kom bænin dimitte nobis debita nostra sicut et nos dimittimus debitoribus nostris, — þetta er viðskiftamá! frá verslunar- þjóðum Miöjarðarhafsbotna og gerir ráö fyrir fjarstæðukendum millifærsl- um, ókunnum noröur hér. Orð einsog „skuldunautur" bar í sér hugtak lítt skilgreint í þeirra verslun; og í elstu þýöíngum Faðirvors er slíkur maður útúr vandræðum kallaður skulderi og reyndar festi ekki rætur. Það hefur líka jafngilt því að „tala svart“ við krist- lausa menn í þann tíð, að kenna þeim þá bæn úr Faðirvorinu sem svo segir ne nos inducas in tentationem. Tenta- tio, freistni, er með öllu óskiljanlegt hugtak í menníngu þar sem synd er óþekt. Mikill málfræöíngur okkar, próf. Konráö Gélason, sem var bakhjallur íslensk-enskrar oröabókar Claesbys, varð aö leita aftrí hiö glataöa mál. gotnesku, til aö hafa uppá ætterni glósu einsog þessarar. Við vorum aö fornu vanir að segja sögur af konúngum og hetjum af okkar ætt- stofni. Einhverskonar bann hefur veriö lagt á þaö allar götur frammaö lokum 12tu aldar aö skrifa sögur um íslendínga. Útlendar helgi- sögur af fjarlægum þjóðum í tíma og rúmi geingu fyrir. En þegar nálgast

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.