Lesbók Morgunblaðsins - 31.01.1943, Blaðsíða 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
31
þegar Jóhannes á Borg
glínuli við Hússa
Iísafold frá því í febrúar 1910
er brjefkafli frá Jóhannesi
Jósefssyni, er hann skrifaði í
desember 1909 í Pjetursborg, nú
Leningrad, en þá var hann fyrir
nokkru byrjaður á að sýna íþrótt
ir sínar í erlendum fjölleikahús-
um.
. . . Jeg hefi verið hjer í sama
leikhúsinu (Circus Ciniselli) síð-
an jeg skrifaði síðast. Daglega
glímt við einhverja rússneska
beljaka, stundum við 2—3 á dag.
í fyrstu voru boðnar út 500
rúblur þeim er staðið fengi í
mjer 5 mínútur, en seinna var
fjárhæðin færð niður í 200 rúbl-
ur. En enginn hefir unnið það
fje enn. En aðsóknin er mikil.
Verstur þeirra, er jeg hefi feng
ist við er Pilskov, sá er jeg
skýrði frá síðast. 1 fyrrakvöld
glímdi jeg við dólg einn mikinn,
sem sagður er 400 pund (rúss-
nesk) að þyngd og lyftir 480
pundum. Hann fjell er liðnar
voru 23 sekúntur og það svo
glæsilega að bæði herðablöðin
námu við gólf.
Jeg hafði orð á því við leik-
hússtjórann að jeg hefði heyrt,
að Kósakkar suður í Kákasus
hefðu glímu líka þeirri íslensku.
Hann skrifaði suður og spurðist
fyrir um þetta. Bauð hann, að
ef slík glíma eða þvílík væri þar
iðkuð að senda glímukappa hing-
að norður til að fást við mig, og
bauð að borga ferðirnar fram og
aftur og líklega eitthvert kaup.
Jú, viti menn! Eftir hæfilegan
tíma kemur hingað garpur mikill
og vasklegur, í rauðum þjóðbún-
ingi, með rýting við belti og
skammbyssu og ósköpin öll af
„patrónum“ og álnarháa skinn-
húfu á höfði Kvaðst hann vera
hjer kominn í boði leikhússtjór-
ans að fást við Islendinginn. —
Hafði hann æft sig um þriggja
vikna tíma undir viðureignina,
og síðan lagt af stað — 3 dag-
leiðir á járnbraut.
Viðureignin stóð í gærkveldi
og lá Kósakkinn eftir 2 mín. og
3 sek. Skrambi hnellinn náungi,
en illa að sjer í íslenskum brögð-
um!
/ Leikhúsið var troðfuit, og óp-
unum og fagnaðarlátunum ætlaði
aldrei að linna. Jeg klappaður
fram mörgum sinnum.
Leikhússtjóranum þótti svo
mikils um þetta vert, að hann
framlengdi samninginn við mig
og hækkaði kaup mitt.
★
Um þennan Pilskov farast
Jóhannesi svo orð í brjefi, sem
birt var í ísafold 1909:
Við allmarga Rússa er jeg bú-
inn að fást, og var sá þeirra
langverstur, sem jeg átti við í
fyrradag, enda er hann sagður
mestur fangbragðarefur í öllu
Rússaveldi. Hann heitir Pilskov,
hefir afl mörgum sinnum meira
en jeg og er illvígur í þokkabót.
Viðureignin við hann er hin harð
asta, er jeg hefi átt í. Hann tók
í fótinn á mjer og sveiflaði mjer
um alt leiksviðið og yfir höfði
sjer.
En þegar að gólfi kom, fjekk
jeg þó jafnan komið „öngunum“
fyrir mig. Loks fjekk jeg þó náð
tökum og neytt mín. Urðu þá
allgreinileg leikslok, og fjell del-
inn flatur til jarðar eftir 1 mín-
útu og 37 sek. viðureign.
En mjer er það óskiljanlegt
enn, að hann skyldi ekki mölva
í mjer hvert bein, svo var að-
gangurinn svakalegur. líkast því,
er tekið er í skott á skepnu og
hausnum slegið í stein eða mjöl-
poka slegið við vegg til hreins-
unar. Skeinu fjekk jeg þó enga
eða áverka, því að „angamir"
hlífðu og leikslokin bættu úr að
fullu. Við lögðum undir 500
rúblur hver (1400 krónur), og
voru mjer afhent þær þar á leik-
sviðinu. Áhorfendum mun hafa
þótt nóg um, sumum hverjum,
en fjarri fór því, að hann fengi
hrist úr mjer kjarkinn, dólgurinn
rússneski. Jeg er til í aðra
„bröndótta“ við hvern sem er,
enda er það hin besta hressing að
taka svona spretti við og við.
Stauning við
,Gullna hliðið4
I dönsku blaði í Vesturheimi
^ birtist smásaga á þessa
leið:
Þegar Stauning heitinn kom
upp til Himnaríkis og hitti Lykla
Pjetur varð Pjetri ekki um sel.
Honum fanst hinn skeggjaði gest
ur svo keimlíkur sjer, að hann
kunni að vilja verða eftir-
maður sinn, og það í óþökk Pjet-
urs. Sneri Pjetur sjer til Drott-
ins og skýrði honum frá þessu
hugboði sínu, og væri honum um
og ó að hleypa þessum skeggjaða
Stauning inn, ef ske kynni að
hann, vildi koma í Pjeturs stað.
O, vertu blessaður, sagði Drott
inn. Láttu ekki svona Pjetur.
Engin hætta. Jeg þekki mann
með pínulítið efrivaraskegg, sem
er að reyna að trana sjer fram
og koma í staðinn fyrir mig.
Getið þið áfellst hana?
Kona ein í Bandaríkj-
unum sótti um skilnað við
mann sinn af ofur einkenni-
legum — en skiljanlegum ástæð-
um. — Hinn ástkæri eiginmaður
hennar hafði neytt hana til að
jeta sápu, og kleip hana svo og
kitlaði stanslaust meðan hún var
að því!
Hún fjekk skilnaðinn!
★
„Þegar við erum gift, þá þarf
jeg að fá tvær vinnukonur".
„Þú skalt fá 30, elskan mín,
eiv ekki allar í einu“.
★
„Við konurnar berum þjáning-
ar okkar með þögn“.
„Já, jeg hef tekið eftir því,
hve þið þjáist, þegar þið verðið
að þegja“.