Morgunblaðið - 25.02.1995, Blaðsíða 25
MORGUNBLAÐIÐ
AÐSENDAR GREINAR
LAUGARDAGUR 25. FEBRÚAR 1995 25
þá kynni mín af Heiðmörk og ná-
grenni Elliðavatnsbæjarins, austan
til við vatnið. Það er með allra
skemmtilegustu útreiðaleiðum, að
ríða hringinn í kringum Elliðavatn.
Snjóþyngsli geta á stundum hamlað
för, en í venjulegum vetrum er þetta
þokkalega greiðfært. ísinn á Elliða-
vatni er varasamur og ráðlegg ég
engum hestamanni að ríða eftir
vatninu, nema þaulkunnugur sé
staðháttum. Frá Sveinsstöðum í átt
að Vatnsenda er þó nokkuð örugg
leið í fylgd kunnugra.
Gott skautafæri er oft á Elliða-
vatni og fórum við bræður árum
saman þangað til að renna okkur á
skautum. Reyndum meira að segja
fyrir okkur í ísknattleik með heima-
gerðar kylfur.
Vinir mínir frá Vogum í Mývatns-
sveit, hinir landsfrægu veiðimenn
Stebbi og Nóni, hófu dorgveiði á
Elliðavatni og varð sæmilega
ágengt.
Það er ekkert stórmál að synda
þvert yfir Elliðavatn, það gerði
móðir mín Soffía Haraldsdóttir og
síðar Sveinn bróðir minn. Frændi
SOFFÍA E. Haraldsdóttir á
hesti sínum, Þokka, að
Sveinsstöðum við Elliðavatn.
minn, Baldvin Dungal, er kenndur
var við Pennann, synti aftur á móti
eftir vatninu endilöngu, frá Vatn-
sendabænum að Elliðavatnsbænum,
2 km.
VI
Arið 1991 hætti ég hesta-
mennsku. Eigi mátti ég þó til þess
hugsa ,að njóta eigi Elliðavatnsins
og umhverfis þess, svo við hjónin
höfum undanfarið stundað þar
gönguferðir okkur til mikillar
ánægju og heilsubótar. Nú hafa
verið lagðir göngustígar meðfram
vatninu frá Elliðavatnsbænum til
suðurs, sem aftur tengjast göngu-
stígunum í Heiðmörk, er fyrir voru.
Er þetta nú orðinn einn samfelldur
ævintýraheimur, en þar var aðeins
bílvegur að hluta áður. Ber að þakka
yfirvöldum þetta framtak og hvet
ég alla útivistarmenn til þess að
nýta sér þessa perlu, sem er rétt
við bæjardyrnar. Sólbjartur vetrar-
dagur þar efra er slík fegurðaropin-
berun, að engum gleymist, er það
reyna. Vinir mínir hafa varað mig
við að vekja athygli á þessu svæði,
því þá fyllist allt þar af fólki og ég
hefði þetta ekki lengur svo til fyrir
sjálfan mig einan. Því er til að svara,
að afí minn Haraldur Níelsson lagði
til, að hringt væri kirkjuklukkum,
þegar sólin væri að setjast vestur
við Selsvör og himininn logaði allur
sem gull.
Fegurðin er til þess að njóta henn-
ar með öðrum
Heimildir:
Kjalnesingasaga, Hið ísl. fornritafélag,
Reykjavík. 1959.
Landnáma, Hið fsl. fornritafélag,
MCMLXVIII, Reykjavfk.
Úr bæ í borg, K. Zimsen, Helgafell,
Unuhúsi, Reykjavík 1952.
Landið þitt, Reykjavíkurkafli Páls Lín-
dal, Örn og Örl. 1982.
Með reistan makka, 4. bindi, Skjaldborg
1984.
Jarðabók Árna Magnússonar og Páls
Vídalín, III. bindi.
Forneskjulegt óréttlæti
BREYTINGAR á kosningalögum
hafa verið ofarlega á baugi með þjóð-
inni að undanförnu. Eitt ákvæði
kosningalaganna, sem margir vilja
breyta, er að auka möguleika kjós-
enda á því að geta valið milii fram-
bjóðenda á listum flokkanna.
Svo hörmulega tókst til á Alþingi
1959, er kosningalögunum var breytt
og kjördæmaskipuninni var umtumað,
að útstrikanir á listum flokkanna vom
gerðar nær gjörsamlega áhrifalausar.
Það hafði komið fyrir nokkrum
sinnum áður við þingkosningar, að
alþingismenn færðust neðar á lista
og féllu jafnvel út af Alþingi vegna
útstrikana, sem gerðar höfðu verið á
lista. Stundum virtist hafa verið um
samantekin ráð að ræða eða í annan
stað einskær óánægja
með tiltekinn frambjóð-
anda eða þá pot manna
neðar á listanum.
Greinilegt var að
þingmenn vora hræddir
við þennan möguleika
og til þess að tryggja
sig í sessi var hinu
gamla kerfi um röðun
þingmanna á listum í
samræmi við atkvæði
breytt þannig, að út-
strikanir vora gerðar
nær marklausar. Með
þeirri breytingu hafði
Alþingi vegið alvarlega
að lýðræðinu og vilja
hins einstaka kjósanda.
Gunnlaugur
Þórðarson
Frá því 1959 hefur það
ekki komið fýrir að
frambjóðandi hafi ekki
náð þingsæti vegna út-
strikana, svo algjört hef-
ur þetta kerfí reynst.
Auka þarf vald
kjósenda
Það er löngu orðið
ljóst að möguleikar á
því að auka vald kjós-
enda þegar um lista-
framboð er að ræða er
helst með því móti að
gefa útstrikunum aftur
fullt vægi.
Því miður er hætt við,
að mörgum þingmönn-
Útstrikanir á framboðs-
listum þurfa að fá sitt
fyrra vægi, að mati
Gunnlaugs Þórðar-
sonar, til að auka vald
kjósendanna.
um sé meira kappsmál að tryggja
setu sína á þingi með því að viðhalda
hinu rangláta kefi á kostnað lýðræð-
is í landinu. Hins vegar er líka sú
von að þeir þingmenn séu til er vilja
auka vald kjósenda á einhvern hátt
og afnema hið forneskjulega órétt-
læti með umræddri leiðréttingu, sem
hlýtur að vera krafa flestra kjósenda.
Höfundur er
hæstaréttarlögmaður.
Greiðsluáskorun
Innheimtumenn ríkissjóðs skora hér með á gjaldendur, sem enn hafa ekki staðið skil á staðgreiðslu og
tryggingagjaldi til og með 12. tímabili með eindaga 15. janúar 1995 og virðisaukaskatti til og með
48. tímabili með eindaga 5. febrúar 1995 og gjaldföllnum álagningum og ógreiddum hækkunum er
féllu í gjalddaga til og með 15. febrúar sl. á staðgreiðslu, tryggingagjaldi og virðisaukaskatti, virðis-
aukaskatti í tolli, launaskatti, bifreiðagjaldi, slysatryggingagjaldi ökumanna, föstu árgjaldi þungakatts,
þungaskatti skv. ökumælum, viðbótar- og aukaálagningu söluskatts vegna fyrri tímabila, skemmtana-
skatti og miðagjaldi, virðisaukaskatti af skemmtunum, tryggingagjaldi af skipshöfnum ásamt skráningar-
gjöldum, vinnueftirlitsgjaldi, vörugjaldi af innlendri frainleiðslu, aðflutningsgjöldum og útflutnings-
gjöldum, skilagjaldi á umbúðir, verðbótum á ógreiddan tekjuskatt og verðbótum á ógreitt útsvar, skipu-
lagsgjaldi, skipagjaldi, fisksjúkdómagjaldi, jarðaafgjaldi og álögðum opinberum gjöldum, en þau eru:
tekjuskattur, útsvar, aðstöðugjald, eignarskattur, sérstakur eignarskattur, slysatryggingagjald
vegna heimilisstarfa, tryggingagjald, iðnlánasjóðs- og iðnaðarmálagjald, lífeyristryggingagjald
skv. 20. gr. laga nr. 67/1971, slysatryggingagjald atvinnurekanda skv. 36. gr., atvinnuleysis-
tryggingagjald. kirkjugai'ðsgjald, markaðsgjald, gjald í framkvæmdasjóð aldraðra og skattur af
verslunar- og skrifstofuhúsnæði.
Gjaldendum skal bent á að gera skil nú þegar eða í síðasta lagi innan 15 daga frá dagsetningu
áskorunar þessarar.
Fjárnáms verður krafist án frekari fyrirvara fyrir vangoldnum eftirstöðvum gjaldanna ásamt dráttar-
vöxtum og öllum kostnaði sem af innheimtu skuldarinnar kann að leiða, á kostnað gjaldenda, að þeim
tíma liðnum.
Athygli skal vakin á því að auk óþæginda hefur fjárnámsgerð í för með sér verulegan kostnað fyrir
gjaldanda. Fjárnámsgjald í ríkissjóð er allt að 10.000 kr. fyrir hverja fjárnámsgerð. Þinglýsingargjald er
1.000 kr. og stimpilgjald er 1,5% af heildarskuldinni, auk útlagðs kostnaðar eftir atvikum. Eru gjaldendur
hvattir til að gera full skil sem fyrst til að forðast óþægindi og kostnað.
Jafnframt mega þeir gjaldendur, sem skulda staðgreiðslu, tryggingagjald, vörugjald og
virðisaukaskatt, búast við því að starfsemi þeirra verði stöðvuð án frekari fyrirvara.
Reykjavík, 25. febrúar 1995
Gjaldheimtan í Reykjavík
Tollstjórinn í Reykjavík
Sýslumaðurinn í Kópavogi
Gjaldheimtan á Seltjarnamesi
Gjaldheimtan í Garðabæ
Sýslumaðurinn í Hafnarfirði
Gjaldheimtan í Mosfellsbæ
Sýslumaðurinn í Keflavík
Gjaldheimta Suðumesja
Sýslumaðurinn á
Keflavíkurflugvelli
Sýslumaðurinn á Akranesi
Sýslumaðurinn í Borgarnesi
Sýslumaðurinn í Stykkishólmi
Sýslumaðurinn í Búðardal
Sýslumaðurinn á ísaftrði
Sýslumaðurinn í Bolungarvík
Sýslumaðurinn á Patreksfirði
Sýslumaðurinn á Hólmavík
Sýslumaðurinn á Siglufirði
Sýslumaðurinn á Sauðárkróki
Sýslumaðurinn á Blönduósi
Sýslumaðurinn á Akureyri
Sýslumaðurinn á Húsavík
Sýslumaðurinn á Ólafsfirði
Sýslumaðurinn á Seyðisfirði
Sýslumaðurinn á Neskaupstað
Sýslumaðurinn á Eskifirði
Sýslumaðurinn á Höfn
Sýslumaðurinn í Vestmannaeyjuin
Sýslumaðurinn á Selfossi
Sýslumaðurinn í Vík
Sýslumaðurinn á Hvolsvelli
Gjaldheimta Vestfjarða
Gjaldheimta Austljarða
Gjaldheimtan í Vestmannaeyjum
Höfundur er lögfræðingur í
Rcykjavík.