Lesbók Morgunblaðsins - 29.07.1956, Blaðsíða 8
412
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Ókunn lönd:
Sjóræningjaströndin v/ð Persaflóa
EftSr RonaSd CocfraS
pÁIR staðir munu vestrænum
þjóðum svo lítt kunnir sem
Trucial Oman, sem er á milli arab-
isku eyðimerkurinnar og Persaflóa.
En vegna inna miklu olíulinda, sem
fundizt hafa víða meðfram Persa-
flóa, eru menn nú farnir að gefa
þessu landsvæði gætur og leitað er
ailra fáanlegra upplýsinga um það.
| Eg hefi nú dvalist þar um sex ára
skeið í viðskiptaerindum og mér
hefir tekizt að kynnast iandinu og
fólkinu betur en títt er um vest-
ræna menn.
Frá bústað mínum í Dibai gat ég
horft á eftir inum rennilegu
„booms“, er þeir létu í haf og sigldu
til framandi hafna, jafnvel alla
j leið til Zansibar. Neðan við ver-
öndina lágu rymjandi úlfaldar, sem
eigendurnir höfðu heft þar. Þeir
Eyöimtrkurbúi þur:-kar sandinn úr
au£um sér meú slönjuhala.
voru komnir langt innan úr eyði-
mörkinni og eigendurnir voru nú
að versla á markaðstorginu. Á
sumrin heyrði ég róðrarsöng perlu-
veiðaranna, er þeir létu úr höfn. Og
á haustin, þegar trappgæsirnar
komu, sá ég veiðimenn sheiksins
æða um borgina með fálka á hönd.
Hér er undarlegur heimur, en
samt sem áður hefi ég bundið
tryggð við íbúana á þessum ömur-
legu slóðum á hjara veraldar.
SJÓRÆNINGJAR \
í Trucial Oman eru sjö „kon-
ungsríki", en þar eru ekki nema
80.000 íbúar. Fimm af þessum
„ríkjum“ liggja á norðanverðum
tanga við Persaflóa og heita: Abu
Dhabi, Dibai, Ajman, Umm al
Qaiwain og Ras al Khaima. Þvert
yfir skagann ná in sameinuðu ríki
Sharja og Kalba og á suðurströnd-
inni við Omanflóa er ið sjöunda og
heitir Fujaira.
Fyrir svo sem einni öld var hér
kölluð Sjóræningjasti'önd og voru
allir sjófarendur frá Evrópu og
Asíu hræddir við að koma nærri
henni. íbúarnir hér réðust á inum
gfunnskreiðu fleytum sínum á
hvert skip, sem hætti sér inn í fló-
ann, og þeir fóru jafnvel víkinga-
ferðir alla leið vestur í Rauðahaf.
Þeir voru ógurlega grimmir og
byrjuðu á því að brytja sldpshafnir
niður áður en þeir tóku að ræna
Eyðimerkurdrengur dregur sveðju sína
úr slíðrum og æpir heróp forfeðra
sinna.
skipin. En ef þeir mættu mót-
spyrnu og voru teknir höndum,
ætluðust þeir til að þeir yrði
höggnir niður — „að þið farið með
okkur eins og við mundum haía
farið með ykkur“, sögðu þeir.
Austurasíu-félagið enska beið
mikið afráð vegna hernaðar Oman-
manna, og hafði svo íarið langa
hríð. En svo gerði stjórnin í Bom-
bay út leiðangur og herjaði á Sjó-
ræningjaströndina og neyddi
helztu höfðingjana til þess að
semja írið. Og árið 1853 gerði svo