Lesbók Morgunblaðsins - 18.11.1951, Blaðsíða 1
ÁRNI ÖLA:
Fyrsta íþróttafjeiag Steykjavíkur
SKOTHÚSVEGUR er einkennileg-
asta gata bæarins. Hann nær alla
leið milli Suðurgötu og Laufásveg-
ar og er um 500 metra langur (Vz
km). eða jafn langur og Skóla-
vörðustígur. Til samanburðar má
geta þess, að' helsta gata bæarins,
Austurstræti, er ekki nema 300 m.
á lengd. En þar sem hús stendur
við hús báðum megin við Austur-
stræti og Skólavörðustíg, eru að-
eins 2 hús — segi og skrifa tvö
hús — við Skothúsveginn. Þau
bera númerin 7 og 15 og eru svo
að segja sitt á hvorum enda göt-
unnar. En þar á milli er brautin
og brúin yfir tjörnina, þar sem
aldrei verður bygt.
Og þá er nafnið. Hvernig stend-
ur á því að þessi vegur skuli heita
Skothúsvegur? Það er sjálfsagt
mörgum Reykvíkingum ráðgáta,
og eigi síst ungu kynslóðinni. En
þannig stendur á því, að fyrir rúm-
um 80 árum, þegar tjörnin var
enn óspjölluð af mannavöldum og
engar götur voru neins staðar með-
fram henni, þá var bygt hús á
melunum þar sem nú er Suðurgata
35 og kallað Skothús. Eigendurnir
kölluðu það raunar „Reykjavigs
Skydeforenings Pavillon“, en það
nafn festist ekki við það, almenn-
ingur kallaði það altaf Skothúsið.
Og fjelagið, sem átti það, var altaf
kallað Skotfjelagið, enda þótt það
heiti í lögum þess og reikningum
„Reykjavigs Skydeforening“,
(skammstafað R. S. F., alveg eins
og gert er nú á dögum, þegar klínt
er svo löngum nöfnum á fjelög eða
fyrirtæki að örv’ænt þykir að nokk-
ur taki þau óstytt sjer í munn).
Skothús þetta var æfingastöð Skot-
fjelagsins, en varð seinna íbúðar-
hús, og er nú horfið fyrir mörgum
árum. En skotmarkið var niður við
tjörn.
Hjer á eftir skal sagt ofurlítið
frá fjelaginu og starfsemi þess
fyrstu árin, meðan það var í mest-
um blóma, því að það hefir þá
verið sá fjelagsskapur, sem mest
bar á í bænum, og sennilega tal-
inn sá virðulegasti, vegna þess að
þar voru allir höfðingjar bæarins
saman komnir.
----o----
Danskir menn, sem hjer voru,
jaöcra