Lesbók Morgunblaðsins - 18.03.1945, Blaðsíða 8
152
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Endurminningar um norska málarann
EDVARD MUNCH
Eftir Rolf Stenersen
Óp. Ein af merkilegustu myndum Edv. Munchs.
EDVARD MUNCH hafði oft
myndir sínar vikum ‘saman í hug-
anum áður en hann festi einn drátt
þeirra á ljereftið. Honum gat dott-
ið eitt og annað nytt í hug á nieð-
an hann var að mála. Eu nijmdin
A-ar að mestu leyti fullgerð í huga
hans er hann byrjaði á henni.
Þó maður sæti fyrir honum, sem
Jiann var að mála, þá málaði hann
inanninn eftir minni. Gat við og við
litið á fyrirmyndina til þ^ss rjett
að rifja upp fyrir sjer í smáatriðum
þá mynd, scm hann hafði fest í
huga sjer.
Þeir', sem sátu fyrir h.já honum,
þurftu ekki frekar en verkast .vildj
að vera hreyfingarlausir. Þeir gátu
þagrætt sjer og snúið sjer til eins,
og þeim sýndist. Það 'gat komið fyr-
jr að Jlunch yrði svo niðursokkinn
í vinnu sína að hann varð þess
ekki var, þó maðurinn, sem hann
var að mála, hefðí staðið upp og
brugðið sjer inn í næsta hérbergi.
Þegar hann átti að mála dreng-
ina mína, voru þeir sjö og níu ára
gamlir. llann kom í bíl. Fyrst vildi
hann sitja kyrr í bílnum og mála þá.
En það varð úr að hann kom inn
í garðinn. Ilann fór að spjalla við
drengina iiieðan hann var að koma
sjer fyrir. deg hafði lofað þeim
að verðlauna þá lítillega ef þeir
væru kyrrir meðan liann v.æri að
mála þá. Eftir nokkra stund gab
sá yngri ekki verið lengur kyrr.
Ilann stakk af. Nokkru síðar hvarf
hinn líka. En Munch hjelt áfram
að málá án þess að líta upp frá
verki sínu og hjelt áfram að masa:
„Þið eruð góðir, sagði hann. aði
vera svona þægir. Strákarnir hans
Ludvig Meýer voru alt öðruvísi.
Þeir voru svoddan óiátabelgir. Þeir
jafnvel rifu i myndagrind mína.
Ludvig Meyer, já. Þegar jeg fór
fram á 2000 krónur fyrir myndina,
sagði hann. 2000 fyrir tveggja tíma
verk.
Þcssi mynd hefir kostað mig 20
ár og tvo tíma, sagði jeg. Það varð
mál útúr því. Nú set jeg þarna
dálítið rautt. Þið eruð sannarlcga
þægir. Sko, þessi er eins og greifi.
En hinn er líkari sveitapilt. —
Ilann lauk við myndina án þess
að taka eftir því að strákahvolp-
arnir voru farnir.
ik
ÞLGAB hann máiaði andlitsmynd
ir, þá kom það fyrir. að hann mát-
aði með pensilskaftinu eftir aug-
nnu hvernig hlutföllin voru í and-
liti mannsins.
Fyrst teiknaði hann aðaldrætti
andlitsins með koli. Ef hann var
ánægður með þessa frumdrætti, þá
tók hann annað ljereft og teiknaði
sömu teikninguna á það ljereft.
Setti síðan nokkra liti í þá teikn-
ingu. Væri hann ánægður með það
sem nú var komið, þá ,,kóþiéfaði“
Iiann þessa mynd á 3. ljereítið. —
Þetta gerði' hann til þess að hann
eyðilegði ekki fyrir sjer góða byrj-
un, þegar hann h.jelt áíram.
t