Morgunblaðið - 19.08.1921, Blaðsíða 1

8. árg., 242. tbl.
Föstudaginn 19. ágúst 1921.
t»afoidarprant«miðja h.f.
1921
íelensk kvikmynd í 4 þáttum
tekin af Magnúsi Ólafssyni
og P. Petersen og útbúinn
hjá Nord. Film Co. í Khöfn.
1. Viðtakan í Reykjavík.
2. Hátíðahöldin á Þingvöllum
3. Ferðalagiðgfrá Þingvöli-
um að ölfusá.
4. A heimleið til Reykjavík-
ur og burtför konungsfjöi-
skyldunnar.
Sýning kl. 9.
Stjörnu líffræði.
XIV.
Timaios Platóns mun hafa verið
Það rit fornaldarinnar sem mest á-
hrif hafði á heimsskoðan þeirra sem
vitrastir voru og mentaðastir. Og
Þar er þess getið, að þegar maður-
lan deyi, fari hann til stjörnu, þar
setn ráði SÖmu lög [sem breytni
^annsins stefndi til], og lifi þar
^ratn farsælu lífi, ef hann hefir til
Þess unnið með liferni sínu á jörðu
hér. Og hjá Rómverjum virðist þessi
hú, að menn lifi áfram á öðrum
stjörnum, ekki hafa verið mjög óal-
Reng, eins og ráða má af hinu að-
'iáanlega verki eftir Gastou Boissier
itn trúarbrögð Rómverja. Þannig
segir t. a. m. á minnispeningi eftir
Paustínu keisaradrotningn, sem að
visu hafði átt fyrir mann heimspek-
^ginn Marcus Ánrelíus, að það hafi
verið tekið á móti henni á stjörn-
^Qum (sideribus recepta, Religion
r°tname, I, s. 134; en það er ein-
’Sitt ekki rétt hjá hinum mikla latínn-
Söillingi, að þýða þetta: recue au
riel).
Afar merkilegt er nú að sjá, hvern-
]% andi þessarar fólkættar sem Grikk-
og Rómverjar teljast til, hefur sig
Svo hátt í trúarbrögðum, að hafa i
Þessu mjög svo vernlaga atriði, ein-
'hitt þá trú sem rétt er. Því að
Þegar vér höfnm vísindi við, meg-
vér glögt skilja, að þetta er ein-
þannig, að eftir dauðann á einni
^ÍÖrnu,' lifa menn áfram á annari.
% það er vel skiljanlegt að svo
j]‘ióti að vera, þegar vér vitum, að
'fið er einmitt þáttur í tilraun til
koma fdlkomnu skipulagi á hið
lfisusa efni sem stjörnurnar eru af
§®tðar.
Með því að hugleiða vel það sem
skal sagt, má gera sér þetta mál
a 1 Ookkurnveginn ljóst.
Eins og áður er um getið, hefir
verið sýnt að lifmagn geislar frá
lkatnanum. Og ennfremur, að geisl-
þessi leitast við að framleiða á-
Sta°fi hins geislandi líkama. Og það
^ fara hér enn lengra, Geislanin
/Oir eigi einungis að því að fram-
a ástand hins geislandi Hkama,

Agætup höggvinn sykur og strausykur
ódýrastur hjá okkur. — Gnnfremur Rúgmjöl,
Eldspítur, nidursoðinn Lax o. m. fi.
H. BENEDIKTSSON & CO.
Sími 8 (tvær linut).
Það tilkynnist hérmeð vinum og vandamönnum, að Elísabet
Guðmundsdóttir andaðist þ. 28. júlí s.l. að heimili sínu Finnnboga-
stöðum í Strandasýslu.
Aðstandendur hinnar látnu.
Innilegst þakklæti til allra fjær og nær fyrir auðsýnda hlut-
tekningu við fráfall og jarðarför mannsins míns sáluga Ketils
Ketilssonar í Kotvegi.
Hildur Jónsdóttir.
Hattabúðin.
Næstu daga verða s u m a r>
%
hattai* seldir fyrir háðfvirði.
heldur alla leið áfram, alla leiðina
að þvi að endurframleiða sjálfan
hinn geislandi likama, eða líkama
honum líkan. Þetta styðst við at-
huganir. Menn hafa getað athugað
hvernig móða nokkur eða bjarmi
tók á sig mannsmynd eða likams-
hluta, og varð síðan að áþreifanleg-
um likama af holdi og beini. Og
þó að það sé furðulegt mjög að
skin nokkurt skuli geta valdlð slikri
smið, þá er það ekki svo mjög
miklu furðulegra en það hið alkunna,
að af vökva þeim sem bióð er
nefndur, skuli verða sin og hold
og bein.
Engum orðum ætla eg að eyða i
að ausa þeim sem kynnu að segja,
að það komi af trúgirni einni og
greindarleysi, þegar menn ímynda
sér að likamning (materialisation)
hafi í raun og vern athnguð verið.
Eg s?tla einungis að minna á hvern-
ig hinn ágæti Her'odot aftók forð-
um að trúa sjómönnunum sem sögðu
að þeir hefðu komið þar sem sólar-
gangurinn er á norðurhimni (eins
og er á suðurhveli jarðar). Og var
það að vísu áður menn vissu hvern-
ig sólargangur er til kominn. Og
nákvæmlega er það af sömu ástæðu,
nefnilega vanþckkingu, þegar menn
eru svona alsannfærðir um að líkamn-
ingar eigi sér ekki stað. En það má
telja víst, að bjarminn sem Hkamn-
ing verður af, standi af ltkama, og
að það sé rangt, þegar andatrúar-
menn halda, að það sé líkamalaus
andi sem tekur á sig likama eða
likamast. — í siðasta hefti tímarits-
ins Morgunn er mjög fróðlega sagt
frá líkamningutn í grein sem þýtt
hefir Ragnar H. Kvaran. En mjög
virðast þær lfeamningar ýmsar vera
óheilbrigðar i eðli (pathologiskar), og
þó auðvitað engu að siður sönnun
fyrir því, að líkamningar eigi sér
stað.
XV.
Nokkru verður enn við að bæta
til þess að glöggva sig á þessum
hlutum.
Geislanin frá manninum er sterk-
ust og áhrifamest næst líkamanum,
og má tala þar um aflsvæði manns-
ins, likt og eðlisfræðingar tala um
aflsvæði (Faraday).
Á þessu aflsvæði, þar sem líf-
gejglnn mætir annari, utanaðkom-
andi, virðist nú viðleitnin á að fram-
leiða nýjan líkama helst geta tekist.
Og þannig virðast vera til komnir
svipirnir sem birtn skygni miðiil sér
bjá mönnum, og plata Ijósœyndar-
ans sýnir stundum. Svipir þessir
eru vísir til likamningar. Kemur
þetta sem hér var sagt vel heim
við þá athugun Kilners, að þegar
lifgeislan mætir lifgeislan, þá eykst
bjarminn, ef ekki eru geislarnir of
óskyldir. Nú virðist svo sem á
miðilfundi geti orðið- nokkmt sam-
eiginlegt aflsvæði, fyrir geislan frá
miðli og fundarmönnum, og að á
því aflsvæði geti fremur orðið lik-
amningar en á aflsvæði einstaklings.
Hér á jörðu er lítið um saœeigin-
leg aflsvæði, og er orsökin sú, að
menn eru svo ósimstiltir. Skýra
mi þetta fyrir sér með því að minn-
ast tilraunar sem getð er í eðlisfræði.
Járnsvarf er látið í glas og segul-
magnað siðan. Verða þi allar járn-
agnirnar einn samtaka segulmagni.
Sé nú glasið hrist, þá virðist segul-
magninu lokið og svarfið er mátt-
laust. Eftir magnanina voru agnirn-
ar allar samstiltar, og því gat orðið
sameiginlegt aflsvæði. En þegar
glasið er hrist, fer samstillingin út
um þúfur, hver af hinum mögnuðu
smáögnum togar á móti annari, hver
eyðir annarar krafti, og ekkert sam-
eiginlegt aflsvæði getur orðið.
Því þroskaðra sem mannkyn er>
þvi meir sem það nálgast þetta stór-
kostlega takmark, að verða ein líf-
heild (nypeizóon), þvi fremur er
þar um sameiginlegt aflsvæði að
ræða. Má hér minna á hvernig
telpan talaði um, að hreyfingarnar i
bjarmahjúp þeim hinum bláa sem
væri yfir mönnunum sem hún var
að segja frá, færu allar saman.
XVI.
Náttúrufræði er það sem hér er
verið að rita, og með tilgátum sum-
staðar, eins og við er að búast. Ed
þó er það engin tilgáta, heldur vissa,
að geislan frá mönnum á öðrum
stjörnum stendur stöðugt til jarðar
vorrar og hvers einstaklings sem
hana byggir., Og af því getum vér
ráðið og verið vissir um, að frá
hverjum einstaklingi jarðar vorrar
stendur ávalt meðan hann er Hfs,
geislan til anftara stjarna.
Nú fer að líða að þvi að hinn
þrautgóði lesandi uppgötvi, að hann
hefir ekki til einskis setið yfir að
að skilja það sem á undan er farið.
Því að hér föirum vér nú að nálg-
ast skilning á þessu stórmerkilega
atriði, að sá sem var liðið lik á
jörðu hér, og jafnvel brendur ti
ösku, getur nokkru siðar gert vart
við sig og verið þá ibúi annarar
stjörnu.
Um alla æfi mannsins stendur af
honum geislan, sem kemur fram og
safnast fyrir á aflsvæði skylds eu
lengra komins eða samstiltara mann-
kyns. Óg það sem þessi geislan
stefnir án afláts að, er að endur-
framleiða líkama slíkan sem hún
stendur af. Þegar nú maðurinn
andast losnar orka úr hinum deyj-
audi Hkama og kemur enn fram í
sama stað. Og nú skapar þessi
geislan sér nýjan likama, og að því
er virðist ráða mega af ýmsum sög-
um úr »andaheiminum« — sem
áuðvitað eru ekki á engu bygðar,
þó að mikið sé um misskilning —
þá verður þetta með tilbeina hinna
lengra komnu sem fyrir eru á þeirri
stjörnu. Maðutinn sem eg gat um
í ritgerðínni stjörnujarðfræði, bjó til
hið ágæta orð skyndi-líkami um
það sem þannig verður til með lik-
1921
íalenak kvikmynd í 4 þáttum
tekin af Magnúsi Olafssyni
og P. Petersen og útbúinn
hjá Nord. Film Co í Khöfn.
1. Viðtökurnar i Reykjavík.
2. HátíðahöldináÞingvöllum.
3 Ferðalagið frá Þingvöll-
um til Ölvösár.
4. A Heimleið til Reykja-
víkur og burtför konungs-
fjölskyldunnar.
Sýning kl. 8‘/j
I síðasta sinn:
lip. íllaiir,
BöDtiagitRaF, flör,
Sfeinar 0. a.«
Pép Heegaiö B.S.
altaf fyrirliggjandi
Spyrjist fyrir
um verðið.
Sími 35.
Mmml i iisiræli 10.
um hætti og likamnmgur á miðil-
fundi; og telpnn sagði sitthvað af
erfiðleikum sení orðið gætu á að
búa til hinn nýja likatna, eins og
t. d. ef andlátið hefði verið kvala-
fult. Þi sagði hún að eyddist svo
mikið af orku þeirri sem til þyifti.
Meira,
Helqi Pjeturss
Lanöbúnaöurinn
og
skógræktin.
1 grein einni í blaði þessu í vor,
21. april, skrifaði eg eitthvað um
téð starfsvið, sem eru við viðhald
og umbót landsins riðin. Eg drap
á að Búnaðarfélag íslands hafði ver-
ið heldur seinlátt með að sjá um
að eitt atriði, er mun vera þýðing-
armikið fyrir framför landbúnaðar-
ins sem sé, framleiðslu og söfnun
íslensks grasfræs. Ef vér hugsum
okkur, að eitthvert félag eða ein-
hver ríkur maður keypti sér stór-
eign i þeim tilgangi að rækta alt
landið með þvi að brjóta það og sá,
þá væri ekki hægt að hreyfa þvi
verki, því það mundi vanta fræ til
útsæðis. Menn eru farnir að rækta
hér mýrlendi í stórum stil með því
að gera fráræslu og veita vatni á.
1
j
1
1

\